Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ...

Πουθενά, σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, ο Ηλιος και η Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά, δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια τη ισχύ τους, όσο επάνω σ' αυτό το κομμάτι γής που κάποτε, ποιός ξέρει σε τι καιρούς απίθανους, ποιός θεός, για να κάνει το κέφι του, έκοψε και φύσηξε μακριά, ίδιο πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους. Μιλώ για το νησί που αργότερα, όταν κατοικήθηκε, ονομάστηκε "Λέσβος", και που η θέση του, όπως τη βλέπουμε σημαδεμένη στους γεωγραφικούς χάρτες, δε μοιάζει να ανταποκρίνεται και πολύ στην πραγματικότητα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Τα καλοκαίρια η θάλασσα γίνεται συχνά κατακόκκινη, χωρίς για τούτο να ευθύνεται ο ουρανός. Κι οι χωματεροί λόφοι ψηλώνουν ή χαμηλώνουν, σιμώνουν ή απομακρύνονται, ανάλογα με τις ώρες και τους ανέμους. Οι κήποι σφύζουν κλεισμένοι πίσω απο ψηλούς φράχτες, με τη μιά μεριά τους μονάχα ολάνοιχτη προς τη θάλασσα, και το φώσφορο των ψαριών μεσ' απο τις αόρατες φλέβες του βυθού φτάνει ως τα καρπούζια που τρίζουν κι ευωδιάζουν ή ττις τεράστιες μαγνόλιες που μισανοίγονται σαν άλλα θαλασσινά όστρακα.

Είναι φορές, πορπάντων τα μεσημέρια, όταν το μελτέμι δυναμώνει και παλεύει τα ξιπόλιτα παιδιά, πηδώντας αψηλά για το χατίρι τους-καθώς οι σκύλοι-, που η μυστική αυτή ζωή, ξεθαρρεμένη, ανεβαίνει ολόκληρη στην επιφάνεια. Σιγά-σιγά ξεχειλίζει τις αυλές με τα γεράνια, κυριεύει τις σκάλες και τα ψηλοτάβανα χαγιάτια, βυθίζει σε μιαν αχλύ τις κονσόλες με τα σταματημένα ρολόγια ή τις φωτογραφίες των προγόνων, κι ύστερα, με τρόπο, ξεγλιστά στα σκιερά δωμάτια όπου, με το' να τους πόδι γυμνό λυγισμένο έξω απ' τα σεντόνια, μισοκοιμούνται οι νέες κοπέλες. Εκεί τότε, μεμιάς, σαν αόρατος εραστής, εισχωρεί στον ύπνο τους και τον κατακυριεύει.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Κι οι ψαράδες, καθώς γυρνάν με το' να τους πλευρό στην πλώρη του μπενζινοκάικου, που σκαμπανεβάζει, παραξενεύονται καμιά φορά που τους φαίνεται οτι τα σπίτια φύγαν απο τη θέση τους ή οτι ο τεράστιος τρούλος του Αι-Θεράπ0ντα, κολπωμένος απο τον αέρα, υψώνεται αναπάντεχα τραβώντας μαζί του ολάκερη της πολιτεία στα μεσούρανα.

Απο "Τα ανοιχτά χαρτιά" του Ο. Ελύτη