Στους ήρωες της διπλανής πόρτας...

Είναι μέρες τώρα που το σκέφτομαι. Θα μπορούσε να είναι μια συμπυκνωμένη σελίδα ημερολογίου. Τόσο απλά. Αλλά το συμπυκνωμένο δεν είναι ποτέ τόσο απλό. Ισως γιατί χρειάζεται περισσότερη γνώση και καταστάλαγμα σε αντίθεση με τη λογοδιάρροια και την ακατανοησία των ημερών και την έπαρση των προσώπων. Μέσα στη γελοιότητα των επιφανών κι άχρηστων χάνεται η σπουδαιότητα των αφανών και χρήσιμων. Μέσα στις κορώνες των μεγαλόσχημων απουσιάζει η μεστότητα των ανθρώπων της διπλανής πόρτας.

Γι' αυτούς θέλω να γράψω δυο κουβέντες. Αυτούς που κανείς δεν προσέχει μέσα στον συμφερτό της μαζικής και απρόσωπης επικοινωνίας. Αυτούς που κανείς δεν τους αναγνωρίζει επειδή τους βλέπει στη τηλεόραση ή επειδή είναι πρωταγωνιστές του life style. Αυτούς που συναντάμε στο δρόμο, το λεωφορείο, στη δουλειά, στα μαγαζιά...Τον Πέτρο που σερβίρει στο πλοίο με προθυμότητα και ευγένεια, τη Κατερίνα που είναι γεμάτη απο προσφορά και πάντα με τον καλό το λόγο, το Χρήστο που ακούει με σοβαρότητα και προσοχή και σκέφτεται τι μπορεί να κάνει για σένα, στον Νίκο που μοιράζεται το αστείο αλλά και τη στιγμή του δισταγμού, στη Μυρσίνη που είναι αξιοπρεπής ακόμα κι όταν βάλλεται απο κακίες, στο Στρατή που ξέρει να αποσύρεται τη κατάλληλη στιγμή χωρίς θορύβους και δηλώσεις, στον Φώτη που ακούει τη γυναίκα του και τη θαυμάζει γιατί δυναμική της, στον Αλί που μαθαίνει μυτιληνιούς χορούς και μαζεύει λεφτά να φέρει τη γυναίκα και τη κόρη του απο το Αφγανιστάν, στη Ειρήνη που κάνει χρόνια εθελοντισμό και μόλις ανάρρωσε απο τη χημειοθεραπία, στον Παντελή που γυρίζει απο τα ζώα και κερνάει το καφενείο για τη κόρη του που πήρε πτυχίο στην Ιατρική, στον Γιώργο που κάνει μαθήματα Η/Υ σε παιδιά μεταναστών δωρεάν, στη Σμαρώ που δουλεύει εθελοντικά για τις χελώνες, τον Γαβριήλ που έχει υπομονή με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, στον...στην...στον..στην...αμέτρητοι οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν χωρίς ρόλους και ακολούθους....

Τόσοι και τόσες...Απλοί ήρωες της καθημερινότητας με μεστές κουβέντες, καλοσυνάτες, σταράτες, χωρίς σκοπιμότητα και φανφάρες για τη πάρτη τους, χωρίς μεγαλοστομίες και λαϊκισμούς. Για όλους αυτούς που φωτίζουν τις όμορφες, πολύτιμες στιγμές της μέρας μου νοιώθω τόσο ευγνωμοσύνη που υπάρχουν και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τη διαφορά απο τους άλλους, τους συνηθισμένους -επιμελημένα, ατιμέλητους κάποιους- για όλους αυτούς που είναι η πραγματική ανατροπή στη κοινωνία, κάνω αυτή την ελάχιστη αναφορά....και τους ευχαριστώ απο καρδιάς γιατί ΥΠΑΡΧΟΥΝ, σταθερές αξίες που ξεχωρίζουν για την απλότητά τους...