Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Παγκοσμιοποίηση με λίγα λόγια...


Bhutan : The Namgay family of Shingkhey VillageFood expenditure for one week: 224.93 ngultrum or $5.03




Ecuador : The Ayme family of TingoFood expenditure for one week: $31.55




Germany: The Melander family of BargteheideFood expenditure for one week: 375.39 Euros or $500.07




United States: The Revis family of North CarolinaFood expenditure for one week $341.98



Italy : The Manzo family of Sicily Food expenditure for one week: 214.36 Euros or $260.11



Mexico : The Casales family of Cuernavaca Food expenditure for one week: 1,862.78 Mexican Pesos or $189.09



Egypt : The Ahmed family of CairoFood expenditure for one week: 387.85 Egyptian Pounds or $68.53



Chad : The Aboubakar family of Breidjing CampFood expenditure for one week: 685 CFA Francs or $1.23




Poland : The Sobczynscy family of Konstancin-JeziornaFood expenditure for one week: 582.48 Zlotys or $151.27


8 σχόλια:

Ναυτίλος είπε...

Είναι πολύ ωραία αυτά τα αφιερώματα κι ο τρόπος παρουσίασής τους. Μου θυμίζει την παλιά Encarta encyclopedia που είχε τέτοια μέσα. Λένε αρκετά βέβαια, άλλα όχι και την πλήρη αλήθεια. Μιάς και σε πολλές περιπτώσεις, και κυρίως στις «ανεπτυγμένες» χώρες, δημιουργούνται από το σύστημα πολλές τεχνίτες ανάγκες που αναγκάζουν τον «καλά αμειβόμενο δυτικό», να ξοδεύετε αφειδώς και να ζεί σε μερικές περιπτώσεις σε συνθήκες μεν υλικής αυτάρκειας, αλλά ταυτόχρονα με δυσανάλογο κόστος στην ψυχική του υγεία. Μεγάλο θέμα βέβαια που δεν χωράει εδώ, τώρα. Πολύ ωραία ανάρτηση πάντως. Μου άρεσε.

:-)

tractatus είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιο ναυτίλε και καλωσόρισες.
Ισως απο το 'πορτραίτο' να λείπει και η Ελλάδα...μιάς κι όπως φαίνεται είναι μια χώρα αναπτυσσόμενη πάντα με δύο ταχύτητες. Με μια διευρυμένη ολοένα μεσαία τάξη που έχει γαντζωθεί απο το life style της εποχής αλλά και με μια νέα γενιά που, σε αντίθεση απο το παρελθόν, θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα των παλαιότερων.
Είναι μια ολόκληρη ανατροπή πραγμάτων που θα έχει τεράστιες, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, αλλαγές στον κοινωνικό ιστό...Απο την άλλη η ιστορία διαμορφώνεται πάντα σε αργούς ρυθμούς και πολλά απο όσα θα γίνουν δεν είναι καν στη σφαίρα της σύγχρονης φαντασίας...
Συμφωνώ φυσικά για το "αναπτυγμένο", τον "καλά αμειβόμενο δυτικό" και το δυσανάλογο κόστος στην ψυχική υγεία...Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

gpapoul είπε...

Εάν παράλληλα με τα οικονομικά στοιχεία, ήταν δυνατόν να εμφανιζόταν κι ένας δείκτης ευτυχίας –έστω και κατά δήλωση των ερωτώμενων- θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Γιατί έχω την μικρή υποψία ότι όσο πιο λίγα πράγματα υπάρχουν στο τραπέζι, τόσο πιο μεγάλος θα ήταν ο δείκτης…

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον gpapoul , αρκεί να υπάρχει καλή παιδεία και υγεία..

Ανώνυμος είπε...

και η αίσθηση βέβαια ότι αν θέλει κάτι κανείς παραπάνω δεν απαγορεύεται.. για να μην γυρίσουμε σε "υπαρκτό"

tractatus είπε...

συμφωνώ κι εγω οτι 'ουκ εν τω πολλώ το ευ'. ..ωστόσο, όταν στο επιβάλλουν δεν το αντέχεις...η επόχή της λιτότητας που σύντομα θα αναγκάσει τους νέους ν'αλλάξουν τρόπο ζωής στην καθημερινότητά τους δεν είναι κι ό,τι καλύτερο....:(

ikor είπε...

Άραγε στην Ελλάδα ποιον θα ρωτούσαν;

Αυτόν που τα έχει όλα και φοροδιαφεύγει με off-shore εταιρίες ή μια οικογένεια που όλοι δουλεύουν και με δυσκολία τα φέρνουν βόλτα;

Στην 1η περίπτωση θα περνάγαμε σίγουρα τους Γερμανούς. Στη 2η θα ήμαστε λίγο πάνω από τους Μεξικανούς.

Πολύ ωραίο και πρωτότυπο αφιέρωμα. Αλλά οι διακυμάνσεις μέσα σε μια κοινωνία είναι παντού πολλές. Πιο ενδιαφέρον νομίζω ότι έχει η απόσταση ανάμεσα στα άκρα.

Καλή βδομάδα Ελένη!

tractatus είπε...

Καλώστον τον ikor! Ενδιαφέρον έχει η γεωγραφία, ο πολιτισμός, η οικονομία, η κοινωνία...και σκέψου οτι όλα αυτά έχουν κοινό παρανομαστή τη διατροφή...Τα άκρα έχουν να κάνουν με όλα αυτά αλλά κι ακόμα ως άκρα είναι και πάλι εντελώς διαφορετικά...κατ' αρχήν...αν ψάξεις παρακάτω θα διακρίνεις πολλές ομοιότητες στην καθημερινότητα των ανθρώπων σε όποιο μέρος της γής και κάτω απο άλλες συνθήκες κι αν βρίσκονται...

Τα άκρα πάντως της Ελλάδας όπως τα περιγράφεις...η ανισότητα με λίγα λόγια οφείλεται, όπως και παντού στον κόσμο, στην πολιτική. Και δυστυχώς, σήμερα η νέα μόδα παραγωγής πολιτικής διαμορφώνεται με βάση τις δημοσκοπήσεις...θλιβερό όσο και και οι ανισότητες του επιπέδου διαβίωσης...όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο φίλε μου ikor...μα τίποτα...