Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Η έκπτωση...και η πτώση...


Κι όμως κάποτε η Πολιτική είχε σχέση με τον Πολιτισμό. Μη βλέπετε τώρα που και τα δύο εννούνται μόνο... ως διαφήμιση. Γιατί τι άλλο εκτός απο διαφήμιση μπορεί να είναι αυτή η χωρίς έλεος καθημερινή εμφάνιση στη TV συγκεκριμένων προσώπων τόσο απο τον 'πολιτισμό' όσο και απο τη 'πολιτική'; Κάπως έτσι εξασφαλίζεται η λεγόμενη αναγνωρισιμότητα για τη 'περατζάδα' απο τα τηλεοπτικά πάνελ και, δυστυχώς, κάπως έτσι εξαφαλίζεται και η εκλογή στο Κοινοβούλιο. Είναι απλό και δεν χρειάζεται μεγάλο κόπο. Οσο πιο πολύ εμφανίζεσαι στο γυαλί τόσο πιο εύκολα και ανώδυνα εκλέγεσαι ή προσλαμβάνεσαι σε αυτό το 'ο,τι ναναι' της ψευδοεπικοινωνίας. Το χειρότερο είναι οτι οι πολιτικοί το επιλέγουν συνειδητά. Ετσι ενώ μιλούν για θέματα που αφορούν στη καθημερινότητα των πολιτών και στα προγράμματα των κομμάτων τους ξαφνικά 'συνομιλούν' και συν-σχολιάζουν με τη 'μελλοντολόγο' που για κάποιους λόγους το κανάλι έχει αποφασίσει να εισάγει ως συνομιλήτριά τους στο πάνελ του 'μια απο όλα'. Οι πολιτικοί αστέρες φτιάχνουν απο κουλουράκια μέχρι μελιτζάνα ιμάμ, δίνουν βραβεία σε τηλεοπτικούς stars, εξηγούν 'αθέατα' φαινόμενα, παίρνουν θέση σε προσωπικά ζητήματα χωρίς να γνωρίζουν λεπτομέρειες και γενικότερα εκθέτουν τις 'ικανότητές' τους προσαρμοσμένες στο life style που έχει αποφασισθεί. Εύκολη δουλειά, άλλωστε. Που να γυρνάς τώρα απο γειτονιά σε γειτονιά κι απο σπίτι σε σπίτι και να ακούς τα προβλήματα των πολιτών....Κάπως έτσι αποφάσισε μια χώρα σαν την Ιταλία να κατεβάσει υποψήφιες ευρωβουλευτίνες...κάπως έτσι φοβάμαι οτι σύντομα και στην Ελλάδα οι Ευρωεκλογές θα είναι μια πόζα του life style. Φαίνεται εξάλλου οτι μαζί με την υποτίμηση της Πολιτικής είναι πλέον έντονη και η εκτίμηση οτι η Ευρώπη είναι απλά μια πασαρέλα πριν ή μετά τις εθνικές εκλογές....εμπλουτισμένες απο super stars της τηλεόρασης (απο μοντέλα μέχρι δημοσιογράφους). Κατά τα άλλα τα πρόστιμα και η ευρωπαϊκή πολιτική είναι "καυτό" θέμα για τα δελτία ειδήσεων, έστω και χωρίς σαφή ενημέρωση γιατί και πώς προκύπτουν...Αλλωστε η θεραπεία στη πολιτική ζωή της χώρας μας είναι πάντα μετά το σύμπτωμα και ποτέ πριν απο αυτό. Πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε, δηλαδή!

Κάπως έτσι άλλωστε λειτουργεί και η πτώση...αφού έχει προηγηθεί η έκπτωση...Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς φτάσαμε μέχρις εδώ...!!!
Ισως γι' αυτό και το παρακάτω ανέκδοτο είναι επίκαιρο και ταιριάζει στη περίοδο που διανύουμε...

"Ένας άνθρωπος γλιστράει και πέφτει από την ταράτσα ενός ουρανοξύστη. Πέφτει έναν έναν τους ογδόντα ορόφους του, χωρίς κανείς να το έχει πάρει είδηση, εκτός από μερικούς ενοίκους που του φωνάζουν από τα ανοιχτά τους παράθυρα. Μα εκείνος, σε κάθε όροφο, τους καθησυχάζει: μη φοβάστε, όλα πάνε καλά! Κάποιοι μάλιστα, που έχουν μαζευτεί στο μεταξύ στο πεζοδρόμιο, του δίνουν δίκιο: ύστερα από τόσους ορόφους, αυτός είναι ακόμη σώος και αβλαβής. Και συνεχίζει τη πτώση του, μαλώνοντας μάλιστα όσους τον προειδοποιούν για την κατάληξή του. Τα τελευταία λόγια του ακούγονται όταν έχει φτάσει πια λίγο πιο πάνω από το ισόγειο: «Άντεξα ογδόντα ορόφους χωρίς να πάθω τίποτα και νομίζετε πως θα φοβηθώ τώρα;". Βλέπετε... η οικονομική κρίση δεν είναι άσχετη με τη πολιτική κρίση....κι αυτό γιατί για να προκύψει η πτώση...κάποιος(-οι) πρέπει να σπρώξουν!!!


8 σχόλια:

Greek Rider είπε...

@tractatus καλησπέρα και χρόνια πολλά.

Νομίζω ότι και στην Ελλάδα έχουμε ανάλογα θέματα.

Πάντως προσωπικά εγώ θεωρώ το να κατεβαίνουν στην πολιτική μοντέλα θετικό στοιχείο.

Και αυτό γιατί το επίπεδο της σοβαροφάνειας των άσχετων και ανόητων σημερινών στελεχών-βουλευτών είναι τόσο τεράστιο που καλύτερα να είναι στη βουλή οι αποδεδειγμένα ανόητοι (αν και όχι πάντοτε) ώστε να ξέρουν όλοι με ποιους έχουν να κάνουν.

tractatus είπε...

GR Χρόνια πολλά και Καλά
....διακρίνω μια μεροληψία υπέρ των μοντέλων ή μήπως όχι;
:)
Το σκεπτικό σου και η σύγκριση με το υπάρχον στελεχιακό δυναμικό των πολιτικών είναι κατανοητό και τελικά πράγματι ίσως να είναι επόμενο να κατεβαίνουν μοντέλα στη πολιτική. Ωστόσο, δεν διάβασες το ανέκδοτο περί έκπτωσης και σε αυτή τη περίπτωση η πτώση δεν έχει να κάνει τελικά με το αποτέλεσμα της ποιότητας στην εκπροσώπηση αλλά με την ίαση πριν την ανάγκη θεραπείας....τη πρόληψη εν ολίγοις που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι σαφώς κατευθυνόμενη απο το ποσοστό συμμετοχής στα παράθυρα της TV....

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά και από μένα

Ναι έχουμε και εδώ πολλές
τέτοιες περιπτώσεις.

tractatus είπε...

@Καπκουμ χρονια πολλά.
Το θέμα δεν είναι τι έχουμε εδώ απο τέτοια φαινόμενα αλλά το τι πρόκειται να έχουμε στο μέλλον...και μάλιστα με ταχύτητα που καν δεν θα μπορούμε να τους μαζέψουμε....

ritsmas είπε...

Ωραία δομημένη σκέψη....Φιλια πολλά από Αθήνα...

tractatus είπε...

Ευχαριστώ Ριτσάκι. Φιλιά κι απο εδώ. Θα σε πάρω να τα πούμε
Ε.

katerina είπε...

Ελένη καλησπερα και χρόνια πολλα. Του Θωμά σήμερα, που κατεγραφη απο τις γραφές ως άπιστος...

Ελένη μου, αν σκεφτείς ότι η εσωκομματικές δημοκρατίες λειτουργούν με βασικό αξίωμα το "χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;", αν σκεφτείς ότι τα κομματα σήμερα χειροκροτητές και κλακαδόρους θέλουν, αν υπολογίσεις ότι το μονο που έχει σημασία ειναι να μην ιδρώνουν τα χερια σου απο τις χειραψίες και να μην παθαινεις πάρεση απο το χαμογελο KOLYNOS, μια χαρά τις βρισκω.

Και δεν μου λες ρε φιλενάδα, είδες κανεναν σκεπτομενο, κανένα που να εκφέρει πολιτικό λόγο, σε κομμα να κάνει προκοπή;;;
Τουλάχιστον αυτές και χαρά Θεου ειναι, και μη σκεπτομενες με την βουλα ειναι, τι άλλο να ζητησεις πια;

tractatus είπε...

Καλά βρε Κατερίνα με αυτή την έννοια που περιγράφεις η πτώση πλήν απο ελεύθερη είναι και ευχάριστη αλλά και πάλι...δηλαδή, τι κάνουμε όταν δεν θέλουμε να είμαστε κλακαδόροι και τυχαίνει να μη χαμογελάμε χωρίς λόγο;;;Απλά δεχόμαστε τη μοίρα μας και προχωράμε; Αν είναι έτσι, λοιπόν, ποιός ο λόγος να διαμαρτυρόμαστε στα blogs περι πολιτικής και βάλε. Ας κάτσουμε στη γωνιά μας και ας χαμογελάμε μέχρι την άλλη ζωή....
Οπότε το κοινοβούλιο θα είναι μεν χάρμα οφθαλμού η δε Πολιτική στα μαύρα χάλια της και, μάλιστα, με επίσημη συμφωνία όλων....