Μετά τη τέχνη του εφικτού...

«Είναι όλο λάθος από τη αρχή μέχρι το τέλος»,

είπε η κάμπια αποφασιστικά, και έγινε σιγή για μερικά λεπτά.

Lewis Carroll

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων Κεφάλαιο 5: Συμβουλές από την Κάμπια

Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και η έλλειψη πρωτοβουλίας (ή ακόμα και θέλησης) της κυβέρνησης για λήψη δραστικών μέτρων βρέθηκαν στο στόχαστρο του διεθνούς Τύπου τις τελευταίες ημέρες.

Ξεχωριστά δημοσιεύματα στους "Financial Times" και στους "Times" του Λονδίνου, με αφορμή τις επιπτώσεις τις οποίες μπορεί να έχουν στην ευρωζώνη τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως οι χώρες της ΝΑ. Ευρώπης, "βάλλουν" κατά της Ελλάδας, κάνοντας λόγο -μεταξύ άλλων- για έλλειψη πολιτικής βούλησης να "τακτοποιηθούν" τα δημοσιονομικά της χώρας.

Χαρακτηριστική η αναφορά στους "Financial Times", σύμφωνα με την οποία "η Ελλάδα ουσιαστικά αρνείται ότι έχει πρόβλημα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μερικά προσωρινά μέτρα για μείωση του ελλείμματός της, συμπεριλαμβανομένου του 'παγώματος' των μισθών για έναν χρόνο στο Δημόσιο".

"Κατηγορεί τις αγορές ότι υπερβάλλουν για τις δυσκολίες της. Δεν έχει κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσει το χρόνιο πρόβλημα της φοροδιαφυγής", αναφέρουν οι "FT".

"Σε μια χώρα όπου η μυθολογία έχει ιδιαίτερη μαγεία, ένας νέος μύθος γεννήθηκε: ότι η ακμάζουσα μαύρη αγορά, που υπολογίζεται στο 30% του ΑΕΠ, με κάποιον τρόπο θα προστατέψει την οικονομία από την ένταση της κρίσης", αναφέρει ο αρθρογράφος των "FT" κ. Quentin Peel. Και συμπληρώνει: "Είναι αλήθεια πως η μαύρη αγορά υποτιμά τα πραγματικά εισοδήματα και μπορεί να χορηγήσει δάνεια με ανεπίσημους τρόπους, βοηθώντας τους δανειολήπτες να ξεφύγουν από την πιστωτική κρίση".

Οι διαπιστώσεις απο το euro2day θίγουν ζητήματα που θα έπρεπε να απασχολούν τόσο τους Ελληνες πολιτικούς όσο και τους Ελληνες πολίτες. Ο,τι δηλαδή το πολιτικό σύστημα πάσχει -όχι μόνο γιατί είναι διεφθαρμένο- αλλά, κυρίως, γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Οι υποψήφιοι για τις εκλογές δεν έχουν το θάρρος να ομολογήσουν οτι κατά τη προεκλογική περίοδο ο 'εχθρός' δεν είναι η λάθος πολιτική του αντιπάλου αλλά ο συνυποψήφιος της ίδιας παράταξης και τα 'κουκιά' που θα μαζέψει για να εκλεγεί. Με αυτό το σκεπτικό ενισχύουν το πελατειακό σύστημα και, φυσικά, τη διάθεση ακόμα και των πολιτών να το 'παίξουν' παράγοντες. Με αυτή τη ψυχολογία αγορεύουν στα τηλεπαράθυρα των δελτίων όπου μόνο πολιτικά δεν συζητάνε (όταν ακούγονται). Ο επίσημος πολιτικός μηχανισμός είναι ένα σάπιο και ξεπερασμένο σύστημα που ενισχύεται από τη κούραση των πολιτικών παλαιού τύπου και το έλλειμα νέων μορφών ηγεσίας.

Ωστόσο, η ιστορία συχνά φτιάχνεται απο τους αποκλεισμένους και τους 'άτυπους δράστες' γιατί εκεί συνήθως συντελείται η δημιουργία του καινούργιου. Απο τη "τέχνη του εφικτού" που απέτυχε ως αυτοπεριοριστική ίσως ήλθε η ώρα να περάσουμε στην "αναζήτηση του αναγκαίου"...ακόμα και μέσα απο "τη τέχνη του ανέφικτου"...έτσι για να ξαναέλθουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση.