Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Μια άλλη γνωριμία...

Ανταποκρινόμενη στη πρόσκληση του scripta manent, κατά κόσμο Γραμματέας, είπα ν' αλλάξω θέμα ακολουθώντας τη 'συνταγή':

1. Πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. Το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. Βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. Αντιγράφουμε τις επόμενες τρείς δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. Βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι.


Αλλά και να θέλω ν' αγιάσω...δεν μπορώ. Πάλι περι πολιτικής πρόκεται, και μάλιστα, περι θεμελιώδους...

Αντιγράφω απο το βιβλίο που αλήθεια είναι, έχω δίπλα μου, Τόμας Χόμπς "Λεβιάθαν", εκδόσεις "Γνώση":

"Ενα δικαίωμα εγκαταλείπεται είτε με την απλή απεμπόλησή του, είτε με τη μεταβίβασή του σε κάποιον άλλον. Η απλή απεμπόληση σημαίνει οτι δεν μας ενδιαφέρει το ποιός θα ωφεληθεί απ' αυτή. Η μεταβίβαση σημαίνει οτι επιδιώκουμε να επωφεληθεί κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο-ή πρόσωπα. Οταν κάποιος έχει, με οποιονδήποτε απο τους δύο αυτούς τρόπους εγκαταλείψει ή παραχωρήσει ένα δικαίωμά του, τότε λέμε οτι είναι υποχρεωμένος ή δεσμευμένος να μην παρεμποδίζει εκείνους, υπέρ των οποίων έχει εγκαταλειφθεί ή παραχωρηθεί το εν λόγω δικαίωμα, να ωφεληθούν απο αυτό. Λέμε, επίσης, οτι οφείλει και έχει καθήκον να μην ακυρώσει αυτή την εξούσια πράξη του. Η παρεμπόδιση, στην περίπτωση αυτή, αποτελεί αδικία και αδικοπραγία, όντας sine jure, καθώς το δικαίωμα έχει ήδη απεμποληθεί ή μεταβιβασθεί".

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα απο wikipedia

Άγγλoς φιλόσοφος, γιος προτεσταντη κληρικού, ο Τόμας Χομπς (1588-1679) υπήρξε ένας από τους πρώτους διανοητές-θεμελιωτές του σύγχρονου κράτους και ιδρυτής της πολιτικής φιλοσοφίας. Αν και σήμερα ο Χομπς αναφέρεται περισσότερο σε σχέση με το έργο του στην πολιτική φιλοσοφία, συνέβαλε σε σε διαφορετικούς τομείς, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η ιστορία, η γεωμετρία, η ηθική, η γενική φιλοσοφία και η αποκαλούμενη σήμερα πολιτική επιστήμη.



Ελπίζω ν'ανταποκριθούν στην πρόσκληση η Κατερίνα, ο ikor, ο Napoleon!!, η elate και η divaynne

7 σχόλια:

katerina είπε...

Ελένη μου, μου αρέσει πολύ το «παιχνίδι» αυτό και σαν την ...αλβανική πυραμίδα θα το παίξω μόλις .......ξεθυμάνει ο «Στέργιος ο Μακεδών». Ο «Πατριωτισμός» είναι από τις πολλές λέξεις που ναι παπαγάλισα, αλλά με άφησε απόλυτα αδιάφορη πάντα, αλλά οι φίλοι..........
Να σε ευχαριστήσω για την πρόσκληση, με τιμάει, αλλά θα σου εξομολογηθώ και κάτι, με θέμα το Λεβιάθαν, θα έριχνα τα μούτρα μου και θα έμπαινα και απρόσκλητη στο τσαρδάκι σου.
Ο «πειρασμός» ευτυχώς ή δυστυχώς καταστρέφει πάντα την «αξιοπρέπεια» μου................
Η ισότητα ικανοτήτων και η ισότητα ευκαιριών..........
Ανταγωνισμός, Καχυποψία, Δόξα ............
Ο Λεβιάθαν Κράτος, που βάζει τέρμα(?) στον πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Ο Ηγέτης του Χομπς ο ηγεμόνας του Μακιαβέλι
Τι να πρωτογράψω, τι να πρωτοπώ;;;
Όλα παλιά και όλα .........εφιαλτικά επίκαιρα.

Ελένη να είσαι καλά, μας ξαναφέρνεις στην Αρχή, εκεί που πρέπει να ξαναγυρίσουμε για να δούμε το Τώρα. «Αυτό που μας έλαχε, αυτό που πρέπει να τιμήσουμε».

tractatus είπε...

Κατερίνα μου, τον είδα τον μακεδόνα σου...αλλά κι εγω έχω μια επιφύλαξη με τον 'πατριωτισμό' απρά του ο,τι τον ξεχωρίζω απο την πατρίδα που πάντα με συγκινεί ως αναφορά αλλά όχι ως ιδεόλόγημα..Θα το ξαναδιαβάσω το γράμμα του Στέργιου -τον αναφέρεις συχνά- και κάτι ξέρεις εσύ που τον εκτιμάς....
Μου αρέσει πολύ αυτό που γράφεις:
"Ο «πειρασμός» ευτυχώς ή δυστυχώς καταστρέφει πάντα την «αξιοπρέπεια» μου................" λατρεύω τους αδύνατους και τους εύθραυστους γιατί ξέρω ο,τι όλοι κατά βάθος πάνω σε αυτό χτίζουν την προσωπικότητά τους...φθάνει να το ξέρουν και να το τιμούν αναλόγως βέβαια....
Ο Λεβιάθαν ανήμερο θηρίο της θαλάσσης, λοιπόν!
Οσο για την αρχή...πάντα οι πηγές ξεδιψούσαν και ζωήρευαν....σπο τα πάθη μέχρι την επανάσταση....:)μεγάλες κουβέντες, ξέρω ...αλλά τόσο μου έλαχε.Θα το τιμήσω δεόντως. ;)

still-elate είπε...

Έγινε!!!

Το ξύλο θα το φάμε μισό μισό όμως ε???

;-)))

Ναπoλέων είπε...

Αμάν πιά αυτό το "παιχνίδι" με την ένα-δύο-τρία σελίδα, τέταρτη ενότητα, πέμπτη φράση, έκτος εγώ (στην οικογένεια) και το λουρί της μάννας...

Δεν θα πάρω. Τα παιχνίδια στην ηλικίια μου είναι εξοντωτικά, ώς και θανατηφόρα.

Στην 123 σελίδα του ΔΙΚΟΥ μου Λεβιάθαν πάντως γράφει:
.........
«Αυτές οι λέξεις, κακό, καλό και αξιοκαταφρόνητο, αποκτούν την σημασία τους σε συνάρτηση πάντα με το πρόσωπο που τις χρησιμοποιεί.
Διότι δεν υπάρχει τίποτα που να είναι απλά και απόλυτα καλό, κακό ή αξιοκαταφρόνητο, ούτε μπορεί να συναχθεί κάποιος κοινός κανόνας του καλού και του κακού από τη φύση των ίδιων των αντικειμένων.»
.........

Κι όταν εγώ σάς λέω ότι ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ και μόνον είναι η δημοκρατία (γι' αυτό και πρέπει να τηρείται αυστηρά!) που θα μάς οδηγήσει στη σωστή «ουσία» (αυτή ΔΕΝ είναι αυστηρά, ή ίσως και καθόλου..., προσδιορισμένη) εσείς ...σφυρίζετε αδιάφορα.

Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω... κι ο έχων όμματα διαβάζειν, διαβαζέτω... αρΑρ-1, κεφ. 2, ενότητα 3, παραγρ. 4, φράση 5 και προηγουμενεπόμενες.

Καλό σας κουράγιο, παιχνιδιάρες μου.

αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων

Divaynne είπε...

To βλέπω αυτό παιχνίδι συνέχεια και σκέφτομαι..πιάνεται οτιδήποτε έχεις δίπλα σου?οοοτι οτι να ναι?? αν ειναι αύριο το πρωι θα γραπώσω και γω οτι βρώ και βλέπουμε!

ikor είπε...

Έτοιμος κι εγώ Ελένη!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έτσι;

tractatus είπε...

ερχομαι να δώ....και να σχολιάσω ikor...