Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Μικρή αφιέρωση...

Η άνω τελεία

Αφρούρητο σε βρίσκω
Με κείνες τις σιωπές που στέκονται πριν τις δηλώσεις
'Η μήπως καρτέρι στήνεις στους συλλογισμούς;

Άραγε, ξαναγυρίζεις; Πηγαινοέρχεσαι;
Μήπως αναρωτιέσαι;
Ιεροφάντης της απόστασης
Μην υποκλίνεσαι στην τόλμη;

Το θάρρος να σου λείπει δεν το νομίζω.
Μα πιο πολύ αναμαζεύεσαι,
Δωρίζεις στον χρόνο την ανάπαυλα.


Την άνω τελεία που προλαβαίνεις ακόμα
Στην χούφτα αγκιστρώνω
Μ’ αρματωσιά θαυμάτων
Τ’ αμίλητο νερό των τόπων
Κερνάω στην υγειά σου.


Μυτιλήνη, Ιανουάριος 2005

2 σχόλια:

katerina είπε...

Ειναι γαιτί εγω ειμαι σε φάση να ...εισπράξω;;;;
Ειναι γιατί σημερα μου ειπες ότι ελπίζω;;;
Ειναι γιατί.....
ότι και νάναι, σε ευχαριστω.
Με πόνεσε, με αναθάρρησε.

tractatus είπε...

Είναι γιατί είπαμε ...αυτό που μας πέφτει σαν χρόνος και σαν τόπος το τιμούμε...όλα τα άλλα τα συζητάμε...