Κινούμενη άμμος το νέο πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη

-Τι γίνεται με τους σοσιαλιστές στη Ευρώπη;

Ο Ισπανός Πρωθυπουργός δίνει μάχη σήμερα για να κρατήσει τη διακυβέρνηση της χώρας σε κλίμα πένθους, μετά τη δολοφονία στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Στη Γαλλία οι σοσιαλιστές ‘ψάχνονται’ με μια εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στη δημοτικότητα του Σαρκοζί(!) και τη δικό τους διχασμό που είναι άγνωστο πόσο θα κρατήσει και τι αποτελέσματα θα έχει,

Στη Γερμανία το πείραμα του Μεγάλου Συνασπισμού εγκαταλείπεται και ηδη η Γερμανίδα Καγκελάριος στρέφεται στους Πράσινους

Στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι προηγείται στις δημοσκοπήσεις του Βελτρόνι και στην Αγγλία οι Εργατικοί έχουν άδηλο μέλλον.

Στην Ελλάδα τα πράγματα θυμίζουν ‘κινούμενη άμμο’ και το θέμα είναι ποιόν θα ‘ρουφήξει’ πρώτον το υπό διαμόρφωση πολιτικό σκηνικό…. (ξέρω ποιοί χαμογελούν ΕΔΩ χαιρέκακα αλλά εγω χαμογελώ με κατανόηση...)

Ποιός μπρορεί να αμφισβητήσει τη κρίση των Σοσιαλιστών και της Αριστεράς στην Ευρώπη με ο,τι αυτό πρεσβεύει; Δηλαδή, το γεγονός οτι οι ανισότητες δεν θα πρέπει να υπολογίζονται πλέον μόνο οικονομικά αλλά κοινωνικά και ηλικιακά. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει και απ’ ότι φαίνεται οι ‘πεφωτισμένοι’ της διανόησης που ανήκουν σε αυτούς τους χώρους δεν πρόβλεψαν, δεν προετοίμασαν…επαναπαύτηκαν στις δάφνες που τόσα χρόνια τους μετέτρεψαν σε καθεστηκυία τάξη, χωρίς σύγχρονο πολιτικό υπόβαθρο. Κι εδώ, επιτρέψτε μου, να αμφιβάλλω για το υπόβαθρο που ισχυρίζεται οτι έχει δημιουργήσει ο ΣΥΝ λόγω των πρόσφατων δημοσκοπήσεων, μιάς και ακόμα το κόμμα της άλλης αριστεράς δεν έχει συνειδητοποιήσει οτι τα πράγματα αλλάζουν κινηματικά και όχι εξ' αιτίας αλλαγής στην Προεδρία ενός κόμματος. Κι ότι το υπο διαμόρφωση ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, ακόμα και αν προέρχεται απο διαφορετική πολιτική ιστορία, επηρεάζει τις εξελίξεις και στα ελληνικά κόμματα της Αριστεράς...πλήν του ΚΚΕ φυσικά.

Από την άλλη μεριά το μεσανατολικό καλά κρατεί. Κανείς δεν θέλει να προβλέψει. Σάμπως δεν έχουν εφαρμοστεί τα πάντα πάνω σ’ αυτό το πτώμα που λέγεται: Ειρήνη στην περιοχή; Από συμφωνίες μέχρι επισκέψεις αρχηγών της Αυτοκρατορίας έχουν περάσει από πάνω του…

Και τελικά η Ευρώπη στηρίζει τις ελπίδες της για ανατροπή της συντήρησης στο Ομπάμα! «Ο γερουσιαστής του Ιλινόι έχει πολλές συμπάθειες στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί είναι ερωτευμένοι μαζί του και θεωρούν ότι τυχόν εκλογή του θα αποδείξει πως η Αμερική έχει ξεπεράσει τις φυλετικές αντιπαραθέσεις. Οι Γάλλοι τον προτιμούν πλέον από τη Χίλαρι (38% έναντι 36%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση), πιστεύοντας ότι ενσαρκώνει το όνειρο μιας Αμερικής σε ειρήνη με τον εαυτό της. Στην Ιταλία, ο υποψήφιος της Κεντροαριστεράς Βάλτερ Βελτρόνι έχει δανειστεί το σύνθημα του Ομπάμα, «Ναι, μπορούμε!». Και στη Βρετανία, έχουν ιδρυθεί πολλές οργανώσεις Φίλων του Ομπάμα με έντονη παρουσία στο Facebook» http://diastaseis.blogspot.com/(7.3.2008).

Ομως, ακόμα και στο κόμμα των Δημοκρατικών οι ισορροπίες είναι εύθραυστες γιατί αν τελικά τα πράγματα εξελιχθούν 'δυσκοίλια' μέχρι το χρίσμα, τότε η σύγκρουση που είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού θα μεταφερθεί στο εσωτερικό του Δημοκρατικού κόμματος και τότε οι εξελίξεις στο εσωτερικό του κόμματος θα είναι ανεξέλεκτες προς τα πάνω ή προς τα κάτω....

Το σίγουρο είναι ότι η συντήρηση εξακολουθεί να διαπερνά το πολιτικό σύστημα σε ολόκληρο τον κόσμο στο όνομα μιάς άδηλης αλλαγής που ακόμα αναζητά τη κρίσιμη μάζα των χαρισματικών ηγετικών φυσιογνωμιών σε συνδυασμό με τα νέα πολιτικά κινήματα που θα αντιδράσουν στα θεσμοθετημένα οικονομικά κέντρα, στη φυλετική και κοινωνική διαφοροποίηση και τον αυταρχισμό.