Ναι μεν αλλά....

Και μετά; Και μετά;

-Μετά τον ανασχηματισμό, τι;
-Μετά την επιστροφή της τρομολαγνείας, τι;
-Μετά την διαπραγμάτευση και την εκεχειρία όταν κριθεί οτι αυτή βολεύει, τι;
-Μετά τις βεντέτες, τι;
-Μετά τις εκτός ημερήσιας διάταξης συζητήσεις στη Βουλή, τι;

Αναρωτιέμαι πώς γίνεται τελικά όλα αυτά τα δύστοκα ΤΙ να 'συνομωτούν' σ' ενα απίστευτο ΤΙΠΟΤΑ. Ενθουσιαζόμαστε γρήγορα και ξεχνάμε ακόμα πιο γρήγορα. Και η ζωή τσουλάει. Ετσι.

Για να μεταφράζουν κάποιοι εύκολα οτι, όσοι έχουν κατακρίνει κρούσματα αυθαιρεσίας, διαφθοράς, υπέρβασης εξουσίας, καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αιματοχυσίες και μια σειρά άλλων αυθαιρεσιών που κατατρέχουν τη σύγχρονη διεθνή 'Δημοκρατία', είναι υποκινητές και ηθικοί αυτουργοί αποτρόπαιων πράξεων. Για να αποφασίζουν ξαφνικά και μέσα σε μια νύχτα ότι, παρά τις όποιες καταχρήσεις, τα πράγματα μπορούν να αντιστραφούν εύκολα απο ΚΑΤΑ σε ΥΠΕΡ. Κι αυτό ΕΤΣΙ.

Δηλαδή, μετά τη καταδίκη της βίας (όπως πρέπει δηλαδή) περάσαμε σε 'μέτρα' και 'οδηγίες'. Ακόμα και ο Δήμαρχος Αθηναίων μας απαγόρευσε να αμφιβάλουμε. Κάποιοι είπαν οτι όσοι διαμαρτυρήθηκαν για το φόνο του 15χρονου παιδιού είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν την απόπειρα δολοφονίας ενάντια του 21χρονου αστυνομικού. Αντί, δηλαδή, στην αστυνομία να ξανασχεδιάσουν την εκπαίδευσή τους, τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, τη συστηματική δουλειά για τη προστασία του πολίτη και όχι τον 'τσαμπουκά' εναντίον του, αντί να επικρίνουν τους συναδέλφους τους και να ζητήσουν την απόλυσή τους εξαιτίας της αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς τους απέναντι σε Πολίτες, αντί να εξατάσουν αν τελικά αληθεύει οτι η νοοτροπία τους εκφοβίζει και τρομοκρατεί αντί να υπερασπίζεται και να υποστηρίζει, αποφάσισαν οτι τώρα είναι η στιγμή να προχωρήσουν σε 'μέτρα'. Τα ίδια 'μέτρα' δεν είδα να τα παίρνει ο πολιτικός σχεδιασμός για τις άδικες κρατήσεις πολιτών και τη κακομεταχείρισή τους σε Τμήματα. "Μέτρα" δεν είδαμε για το Βατοπέδι, για τη 'ζαρντινιέρα,' για τις off shore εταιρείες, για τις υποκλοπές, τους εργολάβους που ρίχνουν βιτριόλι σε ενοικιασμένους εργαζόμενους-συνδικαλιστές, τις παράνομες κρατήσεις, τις αυθαίρετες συλλήψεις ανύποπτων πολιτών, τις ανακρίσεις και μια σειρά άλλων 'μέτρων' παραγραφής και αποσιώπησης. Συμβαίνουν κάθε μέρα αλλά δεν μετατρέπονται σε κατασκευασμένες απειλές και "άλλοθι"για την παραγραφή των πραγματικών προβλημάτων. Αντίθετα, εμείς οι απλοί Πολίτες που πιστεύουμε οτι αυτή η εξέγερση είχε αιτίες, είμαστε υποχρεωμένοι να απολογηθούμε....!!!

Κι αυτό το μέτρο των "700 €' ; Αυτός ο παρονομαστής ποιούς δικαιώνει τελικά; Τους κακοπληρωμένους όλους, μήπως;

Η κλιμάκωση της ανασφάλειας δεν είναι παρά το υπόβαρθμο μιάς νέας συντηρητικής στροφής που αντί να λύνει το πρόβλημα, το επιδεινώνει. Τι κρύβεται πίσω απο αυτή τη κλιμάκωση; Μα, αυτό το έλλειμα πολιτικής, το μοναδικό αντίδοτο στη βία ένθεν - κακείθεν. Τι χρειαζόμαστε; Μα, συζητητές! Ανθρώπους που να διαβουλεύονται, να πείθουν, να ζυμώνονται με τη Πολιτική, να ανταλλάσσουν, να διαφωνούν και να συνθέτουν. Αυτό είναι που έχει λήψει απο τους περισσότερους νέους:μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, αστυνομικούς...Κι εκεί είναι η ευθύνη των κομμάτων που 'πολιτεύονται' με τις ταμπέλες απο τα νούμερα των δημοσκοπήσεων αναρτημένες στο πιο ψηλό τους σκαλί.

Γι' αυτό χρειάζεται αυτό το "ναι μεν αλλά" που κάποιοι θέλουν να απαγορεύσουν. Εκεί βρίσκεται η πηγή της ελεύθερης γνώμης κι επομένως της Ελευθερίας που επικυρώνεται μέσω αυτού του αντιθετικού συνδέσμου "αλλά" και που καταξιώνει μέσα απο την αμφιβολία την αντίληψη ακριβώς γιατί δεν τρομοκρατεί και δεν συμορφώνει. Μια τέτοια Δημοκρατία ψάχνουμε. Για μια τέτοια Δημοκρατία οφείλουμε να ξαναστήσουμε τη Πολιτική.