Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Διαγενωμένων των...'εορτών'...

ΔΙΑΓΕΝΩΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Διαγενομένου του Μίσους
άγγελοι κυανόκρανοι έραιναν τα πλήθη
τσίχλες σοκολάτες εμβόλια και επιδέσμους.

Παρθένες λυσίκομες μεν βιασμένες δε
ψάχνουν ακόμα μέλη συγγενών να μυρώσουν
στο διάδρομο προσγείωσης.

Σύκο ανοιγμένο ο τρούλος και ο Αντρέι Ρουμπλιώφ
στάζει τον κόκκινο ουρανό
πάνω στις ράμπες των γυναικών.

Μανάδες με γκρίζες φανελένιες ρόμπες
πιτσιλίζονται γκρενά ανθάκια, ολόφτυστες
οι μάνες μας
ξεψειρίζουν τα τσίνορα των παιδιών απο τα σύνορα.

Γειτόνισσες παλιές οι Τρωαδίτισσες φρόντισαν
σε κάθε ανασκαφή, κάθε κυρία Σλήμαν διαμάντια
να φορέσει στο λαιμό τα πετρωμένα δακρυά τους

Τα ορφανά τους μικροί μελανιασμένοι δύτες
της σαπουνάδας
στα φανάρια γυαλοκαθαρίζουν συνειδήσεις και παρμπρίζ
κραδαίνοντας χαρτομάντηλα και σφουγγάρια

Στα μύχια της ύπαρξης
αναπαύεται το άτομο και η διάσπασή του
κελεύοντας το φίλμ της αναταπόκρισης

Απο κανάλι σε κανάλι το καρότσι της
η Μάνα του πολέμου, που μπόρεσε και φόρεσε
του Σάυλοκ τη σκούφια στη ζωή μας.

Ελα...

Ελα να πιούμε μια μπιρίτσα. Απόψε Μωάμεθ
Ναζωραίος, Βούδας και Κρίσνα συζητούν
σε στρογγυλό τραπέζι για το τι είναι Αλήθεια
Ο Μαμωνάς θα συντονίζει τη συζήτηση
και το ψωρόσκυλο η Αγάπη πίσω απ' τις κάμερες
θα μασουλάει το ποπκόρν της.

Απο τη ποιητική συλλογή της καλής μου φίλης, Μαρίας Λαγγουρέλη,
Νερό στα κάρβουνα,

εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2005, σελ. 30

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό ποίημα...
Καλή χρονιά ζωντανή, δημιουργική.

Homo Sapiens είπε...

Ωραία επιλογή Ελένη,

Σου εύχομαι καλή χρονιά, γεμάτη έμπνευση και δημιουργία.
Αρκεί βέβαια, οι αφορμές για τα παραπάνω να είναι γεγονότα και μηνύματα περισσότερο αισιόδοξα...

tractatus είπε...

Καλώς τους!
καπκουμ εχω ξαναανεβάσει κομμάτι του...νομίζω το είχες σχολιάσει...ή μήπως όχι;
Καλή χρονιά και σ' εσένα...δημιουργική και ολοζώντανη!

tractatus είπε...

χμ! Αφορμές ...δυστυχώς, αφορμές έχουν φθάσει να γίνονται οι στιγμές που φθάνουμε στον πάτο...μακάρι να είχαμε περισσότερες 'συμμαχίες' ζωής και έμπνευσης αλλά, δυστυχώς, περιοριζόμαστε στο κατ' ιδίαν εξού και ο πάτος, άλλωστε...:)
Νάσαι καλά, Πασχάλη και να γράφεις για να σε διαβάζουμε....

Ανώνυμος είπε...

ναι το είχα, δεν θυμάμαι αν είναι το ίδιο..
μου έδωσε μιαν αφορμή όμως τώρα!

ikor είπε...

Έτσι είναι, δυστυχώς. Το μίσος είναι το μόνο στοιχείο της φύσης που ανακυκλώνεται μόνο του!

Καλή χρονιά Ελένη! Με υγεία, αγωνιστικότητα και πρωτότυπους τρόπους παρουσίασης των σκέψεων και των προβληματισμών σου!

tractatus είπε...

Νασαι καλά Γιάννη. Ευχαριστώ για τις ευχές. Φυσικά η ποίηση λέει πάντα συμπυκνωμένα το αυτονόητο...

ritsmas είπε...

Ελενάκι, το ποιήμα θα το πάρω, μπορεί και να το ανεβάσω.Θα δω πώς θα το διαχειριστώ.... Καλό είναι...Φιλια, θα μιλήσουμε
ριτς

tractatus είπε...

Χαίρομαι αν σου άρεσε Ρίτσα. Μπορείς να το 'διαχειριστείς'...άλλωστε ξέρεις πού θα το βρείς...και κοίτα να μη κουράζεσαι...!!
Θα τα πούμε!

NdN είπε...

Ελένη σου εύχομαι μία πολύ καλή χρονιά, με υγεία, χαρά και πολλές επιτυχίες.

Να είσαι καλά!

Καλό βράδυ!

tractatus είπε...

Ndn ευχαριστώ για τις ευχές...Και του χρόνου