Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Ριμέϊκ

Είχα αποφασίσει οτι δεν θα ασχοληθώ με τις τελευταίες πολιτικές (;) εξελίξεις...ακριβώς γιατί αυτό το ερωτηματικό με έκανε να πιστεύω οτι δεν επρόκειτο για πολιτικές αλλά για επιχειρηματικές. Δηλαδή αυτό που τυγχάνει να είναι σήμερα η Πολιτική και οι εκπρόσωποί της...Αυτό που με πολύ ευκολία και κυνισμό ξεστομίζει ο Πολίτης λέγοντας ότι "η πολιτική είναι βρώμικη". Αλήθεια, όμως, πώς φτάσαμε ως εδώ γιατί τίποτα δεν τυγχάνει όταν κάτι καταλήγει να είναι 'βρώμικο'....
Αυτό, λοιπόν, που με εντυπωσιάζει ακόμα -ίσως γιατί δεν έχω ακόμα γίνει τόσο κυνική- είναι οτι οι περισσότεροι απ' όσους έχουν αναμειχθεί (κι εννοώ αυτούς που συνεργάστηκαν με όσους ακούγονται και όχι μόνο) παριστάνουν υποκριτικά ότι το θέμα δεν τους αφορά...ξεχνώντας οτι πέρα απο τα πρόσωπα που κατονομάζονται και θα ακολουθήσουν, υπάρχουν θεσμοί, συνεργασίες, φιλίες, ανταλλαγές, αναγνωρίσιμοι τρόποι και φυσικά σιωπές που όλα αυτά τα χρόνια της εξουσίας και όχι μόνον ...δεν μπορεί παρά να στηρίζονταν στο χρήμα. Κάνουν πώς ξεχνάνε ότι απο την εκλογή και τα χρήματα που 'υποθηκεύει' σε πακέτα εκδοτών και 'δώρα' ο υποψήφιος μέχρι και τη καρέκλα του που κάποια στιγμή ανταλλάσσει με μια άλλη, καλύτερη καρέκλα....το χρήμα είναι εντελώς απαραίτητο για να κερδίσουν.
Ακούστηκαν όλα αυτά για το κέντρο...η Χ. Τρικούπη, η Ριγγίλης κ.λ.π... Μα πώς θα συντηρηθούν όλα αυτά τα βουλευτικά και τοπικά γραφεία, αγαπητοί μου;
-Πώς θα συντηρηθεί ο μηχανισμός και η μοιρασιά;
-Πώς θα εξασφαλίσουμε τις παρέες μας και τους συγγενείς μας; Για ποιό λόγο σπουδάσαμε τα παιδιά μας σε τόσο ακριβά σχολεία και τους δώσαμε τόσα πτυχία;
-Πώς θα αποκτήσουμε 4Χ4 και σπίτι με πισίνα; Εξοχικό; Σκάφος;
-Αλήθεια, πώς θα κάνουμε διακοπές σε μέρη απάτητα για τους απλούς μισθωτούς ή τους νέους με πρώτο μισθό τα 700€;
-Πώς θα διασκεδάσουμε τη βαρεμάρα μιάς ρουτίνας αστικής τάξης χωρίς ουσιαστικά ενδιαφέροντα;
-Πώς θα συντηρήσουμε την ελίτ, τελικά;
Ο χρόνος που αφιερώνεται στην Πολιτική δεν είναι παρά μια συνηθισμένη δημοσιοϋπαλληλική εργασία όπου ο ένας με τον άλλον, ανεξαρτήτως κομμάτων πολλές φορές, θα συγκρίνουμε όλα αυτά τα αγαθά που με την ψήφο του ελληνικού λαού δικαιούμαστε εμείς περισσότερο απο όλους τους άλλους.
-Αλήθεια γιατί τα δικαιούνται αυτοί περισσότερο απο τους άλλους;
-Χρειάζονται ή όχι αποδείξεις τόσο για το πώς φτάσανε μέρχι εδω οικονομικά ή όχι; -Χρειάζονται αποδείξεις αν τελικά είναι αποτελεσματικοί γι' αυτό το οποίο τους εκλέξαμε ή όχι; -Κι αν όλα αυτά δοκιμάζονται στις εκλογές...τότε μήπως σε όλα αυτά συνδράμει και ο Πολίτης με την ανοχή του ή την εξαγορά του;
Και φτάνουμε στο σήμερα. Σταυρόλεξο: Ποιός, πότε, που και γιατί πήρε τόσα πολλά λεφτά. Δεν έχει νόημα να πώ το πόσα....τα λεφτά είναι πολλά. Και το χειρότερο...αυτοί που γνώριζαν είναι πολλοί, επίσης. Γιατί μπορεί να μη γνώριζαν το συγκεκριμένο αλλά γνώριζαν 'τι είθισται'. Και μάλιστα το είχαν αποδεχθεί ως φυσιολογικό...γιατί και οι ίδιοι ίσως είχαν δεχτεί απο άλλους επιχειρηματίες χρήματα κι μπορεί μετά τα επέστρεψαν κατακυρώνοντας έργα στους ίδιους τους δωρητές τους....Απο τη πεζοδρόμηση και τη φωταγωγία των δρόμων, μέχρι τις εργολαβίες κτιρίων...απο την ανάθεση εργολαβιών μέχρι και κατακύρωση διαγωνισμών, απο φωτογραφίες θέσεων μέχρι διορισμούς...Τόσο απλά. Γιατί στη ζωή όλα είναι δανεικά και κυρίως η 'φτώχεια' στη δύσκολη στιγμή....η γενναιοδωρία που γίνεται φιλοδώρημα. Η επιτυχία που γίνεται συνδιαλλαγή.
Αναρωτιέμαι αν το θέμα θα απασχολεί τα δελτία ειδήσεων και, κατά προέκταση, και τους πολίτες αυτής της χώρας και την μεθεπόμενη εβοδμάδα όταν ο κατάλογος θα κλείσει...φυσικά προσωρινά. Κάποιο άλλο θέμα θα αναδυθεί και θα προβληματίσει και πάλι χωρίς κανείς να μάθει τι απέγινε στο τέλος...ας μην απαριθμήσω πόσα ξεχάσαμε και σας κουράσω. Αλλωστε, όλοι λίγο-πολύ σε αυτή τη χώρα ζούμε...ακόμα κι αν οι πόλεις μας έχουν τόση απόσταση ποτέ άλλοτε δεν ήσαν τόσο κοντά...Απλά γιατί αυτά όλα 'είθισται' να συμβαίνουν με την ανοχή μας...

17 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Ο Πλάτων (από δεξιά πολιτική σκοπιά) έλεγε ότι οι κυβερνώντες δεν θα έπρεπε να έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο. Συμφωνώ με αυτό.

Αλλά το ζήτημα σήμερα είναι πολύ δομικό. Συμφωνώ μαζί σου για την υποκρισία όλων.

Ακόμη και των πολιτών που ζουν σε ένα ακραία οικονομιστικό πλαίσιο και θέλουν τους πολιτικούς διαφορετικούς από τη διαφθορά γύρω μας, στο χώρο εργασίας μας, στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους.

Όλα είναι αποτελούν ένα κοινό πλαίσιο στο οποίο περιεχόμαστε όλοι.

Ασφαλώς ο άμεσος ηθικός αυτουργός είναι ο Σημίτης ο οποίος πιστεύω ότι έκανε το έκανε για το κόμμα που έχει στην επιφάνεια την πολιτική και στο βάθος την παραπολιτική και τις μάχες ζωής ή θανάτου με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο ΓΑΠ έχει και αυτός ένα ηθικό πλαίσιο ευθυνών αφού παρέλαβε το δαχτυλίδι.

Εγώ προς το παρόν, αηδιασμένος, μένω, προς το παρόν, εκτός κοινοβουλευτικού ελέγχου και δεν δέχομαι την αποδοχή αυτής της πραγματικότητας. Προτιμώ να ζω στον δικό μου κόσμο παρά σε ένα κόσμο τόσης διαφθοράς.

Η διαφθορά είναι πλέον η νομιμότητα. Και το εννοώ! αν αυτά γίνονταν επι Σημίτη που έδινε τη σύνταξή του για φιλανθρωπίες φανταστείτε τι γίνεται παραπέρα.

Nikos Lioliopoulos είπε...

Οταν πρώτοασχολήθηκα ενεργά με την πολιτική πριν οχι και πολλά χρόνια , κάποιος παλαιός Πασόκος που πίστευε πολύ σε μένα(;) μου πρότεινε να κάνω κάποιον ελιγμό που θα με βοηθούσε. Εγω όμως αρνήθηκα λέγοντας : «δεν μπορώ να το κάνω είναι θάμα αξιοπρέπειας» . Τότε με αυστηρό αλλά στοργικό ύφος μου απαντάει.
«Παψε να σαι τόσο αφελής, πολιτική και αξιοπρέπεια ποτέ δεν πάνε μαζί!»
Μου φάνηκε υπερβολικός τότε. Λεω, δεν μπορεί θα υπάρχει και η αξιοπρέπεια κάπου.
Τον θυμήθηκα αυτές τις μέρες.
Πόσο δίκιο είχες μπάρμπα-Θωμά...

ikonikos είπε...

Δυστυχώς, αυτά είναι φαινόμενα εγγενή του συστήματος της δυτικής "δημοκρατίας". Η αντιπροσώπευση ήταν αυτή που θεσμοθέτησε τη διαπλοκή οικονομικών και "πολιτικών" συμφερόντων..

Απλά τώρα ακόμα και η στοιχειώδης αντιπροσώπευση που υπήρχε πριν 30 χρόνια με τα μαζικά κόμματα έχει πάψει να υφίσταται, οπότε ο επαγγελματίας πολιτικός ουσιαστικά από την εκλογή του και την ανάδειξη του ουσιαστικά "αυτονομείται" πλήρως από το ετερογενές σώμα που τον ανέδειξε με αποτέλεσμα να μην έχει κανένα φραγμό... Αναμενόμενα, δυστυχώς, συμπτώματα, και πόοοοσα ακόμα δεν έχουν βγει στη φόρα...

NdN είπε...

Καλησπέρα Ελένη,

Φυσικά θα κάνουν ότι δεν τους αφορά το θέμα. Εξάλλου αυτό συμβαίνει σε κάθε επάγγελμα. Υπήρχε περίπτωση να πει κάποιος δηλαδή ότι "φταίω και εγώ, επιδή συναργάστηκα μαζί τους";

Αυτό για τις αποδείξεις που χρειάζονται για το πως φτάσανε κάποιοι ως εδώ είναι αλήθεια, αλλά πλέον είναι αργά. Κανονικά θα έπρεπε τις αποδείξεις να τις δίνουν πριν ακόμα "φτάσουν εδώ που φτάσανε". Ετσι θα ξέρουμε που ήταν πριν ξεκινήσουνε και θα είμασταν πιο υποψιασμένοι όταν κάποιοι θα εμφανιζόντουσαν με το κανιούργιο τους κοτεράκι.

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Greek Rider. Δεν δεχομαι ούτε εγώ την αποδοχή αυτής της πραγματικότητας. Αφού εμείς (ως πολίτες) την δημιουργήσαμε με την αδιαφορία μας, είμαστε ικανοί και να την αντιστρέψουμε.

Πάντως "πολιτική και αξιοπρέπεια" πάνε μαζί. Δεν ξέρω για την κεντρικήπολιτική σκηνή, αλλά στον μικρόκοσμό μας έχω συναντήσει και ηθικούς και αξιοπρεπέις ανθρώπους που προτίμησαν να αποσυρθούν από το να ξεπουληθούν.

Καλό βράδυ!

Nikos Lioliopoulos είπε...

@ ndn .
"Πάντως "πολιτική και αξιοπρέπεια" πάνε μαζί. Δεν ξέρω για την κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά στον μικρόκοσμό μας έχω συναντήσει και ηθικούς και αξιοπρεπέις ανθρώπους που προτίμησαν να αποσυρθούν από το να ξεπουληθούν".

Επιβεβαιώνεις αυτό ακριβώς που λέω, φιλε ndn
...Τον Μπαρμπα-Θωμά δηλαδή!

ikonikos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Homo Sapiens είπε...

Καλημέρα Ελένη,

"Απλά γιατί αυτά όλα 'είθισται' να συμβαίνουν με την ανοχή μας..."

Τέλος κειμένου; όχι έτσι απλά. Εδώ κρύβεται μία νέα αρχή. Τώρα αρχίζουν όλα. Η τελευταία σου πρόταση σημαίνει τόσα πολλά, μας οδηγεί κάπου, μας δίνει ένα σινιάλο για το που να αναζητήσουμε κάτι...Κάτι που να αποτελεί την κινητήριο δύναμη για κάτι νέο, κάτι άλλο, πιο ελκυστικό, πιο πολιτικό, πιο ανθρώπινο, πιο αξιοπρεπές...

Φαίνεται να έχουμε χάσει ως κοινωνία κάθε πολιτικό αισθητήριο, κάθε αίσθηση αυτογνωσίας και αυτοκριτικής. Απλοί θεατές, αναμένουμε με πάθος νέους μεσσίες, νέους σωτήρες. Επιτέλους, ας μάθουμε τι σημαίνει ευθύνη!Μάταια...Είμαι απαισιόδοξος

ikor είπε...

Η μεγαλύτερη ήττα μετά από όλον αυτόν τον ντόρο θα είναι να μη γίνει (πάλι) απολύτως τίποτα!

Θα είναι ήττα για όλους όσους πιστεύουν (ακόμα) ότι μπορεί να υπάρξει καθαρή πολιτική.

Ας αφήσουν όλοι τα ευχολόγια κι ας αντιμετωπίσουν την πηγή του κακού:

Γιατί χρειάζεται τόσο χρήμα για να εκλεγεί κάποιος; Γιατί εκλέγονται μόνο όσοι έχουν πρόσβαση στα Μ.Μ.Ε.;

Ας σπάσουν πρώτα τη Β' Αθήνας σε μικρότερες περιφέρειες κι ας πάψουν όλοι πια να "πέφτουν από τα σύννεφα"...

ritsmas είπε...

Καλημερα Ελένη. Σπουδαίος ο προβληματισμός και τα ερωτήματα που θέτεις αναπάντητα, δυστυχώς..
Νομίζω πάντως ότι το θεμα της χρηματοδότησης των κομμάτων ( περί αυτού προκειται εν μέρει) θα πρέπει να λυθεί μ εναν άλλο πολυ πιο ανοικτό και με διαφάνεια τρόπο, οπως γινεται στις ΗΠΑ,οπου επωνυμως κατατίθεται ο οβολός του καθενός.
Τα υπολοιπα θεματα λόγω των πολλών χρονων εχουν κακοφορμίσει και δύσκολα θα διορθωθούν. Επειτα, ξέρεις, περνάμε πια σε αλλες εποχές με αλλες αξιες και προτεραιότητες.Κι εκει κρύβεται το μυστικό
σε φιλω
ριτς

tractatus είπε...

Απο τον Στέργιο

Προς τι οι εκπλήξεις;


Πάντα γινόταν αυτά. Κατά πόσο γινόταν γνωστά μόνο διαφέρει. Δηλαδή το σχέδιο Μάρσαλ μοιράστηκε καλά, για την ανάπτυξη; Η Ζημενς στη δεκαετία του ’50 δεεεν…. Ο Καρδαμάκης της ΔΕΗ δεν υπήρχε στη 1η οκταετία Καραμανλή; Τα «δωράκια» των 500 εκατ. Δεν υπήρχαν επι Α.Γ.Π.; τις μίζες των όπλων, των φρεγατών και των αγορών του αιώνα που ακόμη ζουν και βασιλεύουν τις ξεχάσατε; και διεθνώς δεν γνωρίζουμε τίποτα για τη ΛΟΚΧΗΝΤ με τις αγορές αεροσκαφών, για τη διαπλοκή της Κομισιόν με μεγάλα συμφέροντα, για τον Επίτροπο που ήταν έμμισθος της ΤΕΛΕΦΟΥΝΚΕΝ; Ούτε ποιος σκότωσε τον, κατά τα άλλα δικό τους, Κένεντυ ξέρουμε;


Αν δε τα ξέρουμε όλα αυτά ναι, η έκπληξη είναι μεγάλη!


Τώρα ίσως η διαφθορά και η παρακμή να ανέβηκε «ποιοτικά» γιατί η εξάλειψη του αντίπαλου δέους και η απουσία πραγματικής δύναμης – απειλής του συστήματος να έλυσε τα σχοινιά της έκλυτης συμπεριφοράς της άρχουσας τάξης και να τη κατέβασε και στα κατώτερα στρώματα (γεμάτοι μικροκομπίνες είμαστε γύρω μας και σε όλα τα επίπεδα…) όπου όλοι οι μεσαίοι και πάνω θέλουν κοκαλάκι εξουσίας και κουτάλας.


Βλέποντας προσεκτικά διαπιστώνουμε μια νέα μάχη αρχόντων (μεγαλοκεφαλιαούχων) και διαχειριστών (πολιτικών) του κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Φαίνεται πως οι πρώτοι κουράστηκαν να πληρώνουν στους διαχειριστές υψηλότερα ποσά από τις πραγματικές τους υπηρεσίες και αποφάσισαν να βρουν φθηνότερους («εντιμότερους» τους λένε) ή να αναλάβουν οι ίδιοι, λέγε Βγενόπουλος. Έτσι στη κόντρα αυτή δεν αποκλείεται να έχουμε και αλλαγές στο κομματικό σκηνικό. Η μάχη άγρια και αμφίρροπη. Τι ιταλικό παράδειγμα πάντα ελλοχεύει.


Θυμίζω ότι παρόμοια μάχη Κ. Καραμανλή με το μεγάλο κεφάλαιο (Ωνάσης, Νιάρχος, Μποδοσάκης, Ηλιόπουλος κλπ) στη δεκαετία του ’70 έληξε με συντριβή των δεύτερων και την εφαρμογή της «σοσιαλμανίας» του Π. Παπαληγούρα. Ο Ανδρέας ήρθε μετά και έκανε το παλικάρι με την αλήστου μνήμης «Κοινωνικοποίηση» αφού βρήκε τον δρυ πεσμένο.


Το σίριαλ έχει πολλά επεισόδια. Μόλις το πολιτικό κατεστημένο απειληθεί πραγματικά θα πετάξει μια «Εξεταστική» και άντε να τους βρεις. Αν όμως κάποια κέντρα αποφάσισαν να κάνουν εκκαθάριση και είναι ισχυρότερα τότε θα δούμε νέα και «αδιάφθορα» πρόσωπα να φιγουράρουν, λέγε με Τσίπρα και όχι μόνο… … ΤΟ ΒΗΜΑ νομίζω κάτι ξέρει…


Αυτά για την ώρα.

Στέργιος

tractatus είπε...

Το πολιτειακό σύστημα έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια να προσβάλλεται θεσμικά και κυρίως να αποδέχεται και να ενσωματώνει αυτές τις προσβολές...Γι' αυτό το λόγο τώρα η επέκταση έχει ξεπεράσει τους επαγγελματίες του είδους και βρίσκεται στην καθημερινότητα των πολιτών άλλοτε με το να μιμούνται τη σταση των πολιτικών κι άλλοτε μέσω της αποχής τους απο τη συμμετοχή στα Κοινά. Ετσι έχουμε φτάσει αυτή η χώρα να κάνει συνεχώς αρχές που δεν φτάνουν πουθενά, που δεν αλλάζουν τίποτα ουσιαστικό κι επομένως όλοι όταν λένε οτι κάτι πρέπει να αλλάξει να εννοούν απλά να αλλάξουν οι άλλοι κι όχι οι ίδιοι....

GR δεν ξέρω τι περιμένεις απο τον ΓΑΠ. Το σίγουρο είναι ομως οτι με φθαρμένα υλικά δεν κάνεις αναστήλωση ενός συστήματος κι αυτό φθάνουν 5 χρόνια για να το καταλάβει κανείς...

Νίκο Λ. όταν λέμε αξιοπρέπεια εννοούμε απλά κανόνες (και μάλιστα όχι κανόνες καλής συμπεριφοράς με τη αστική κουλτούρα...καλή είναι και η ευγένεια αλλά δεν φτάνει...!) Κανόνες, λοιπόν, εδώ και 15 χρόνια δεν υπάρχουν ούτε εντός ούτε εκτός κόμματος και μάλιστα όσοι μιλάνε για αξιοκρατία είναι οι πρώτοι που την έχουν καταλύσει ακριβώς γιατί συμμετέχουν στο σύστημα...Συμμετέχοντας, λοιπόν, εδώ και πολλά χρόνια σε ένα τέτοιο καθεστώς, προσωπικά βλέπω ελάχιστους απο το ΠΑΣΟΚ να έχουν κρατήσει αρχές και να είναι άνθρωποι όπου η λέξη εντιμότητα λέγεται για εκείνους αυθόρμητα...Βέβαια ακόμα και για κάποιους που θα μπορούσε κάποιος να το πει την ίδια ώρα μπορεί να ακούσε ακριβώς τα αντίθετα...αυτό και μόνο αποδεικνύει μια απόσταση εντός του κινήματος, απόσταση που σημαίνει απλά οτι ο καθένας έχει δημιουργήσει το δικό του μπαϊράκι με αντάλλαγμα...


iκonike έχεις δεί την ταινία Τρούμαν show...κάπως έτσι η εικονική πραγματικότητα έχει αντικαταστήσει και συμμετέχει πλέον ισότιμα σε όλο το σύστημα...που καλύπτει ή αποκαλύπτει αναλόγως ...

tractatus είπε...

ndn...είδες τι είπες: "Στη καθημερινή ζωή έχω δει ανθρώπους που αποσύρονται γιατί δεν θέλουν να χάσουν την αξιοπρέπειά τους"...υπάρχουν και τέτοιοι πολιτικοί ξέρεις...ένας απο αυτούς είναι και ο Δρεττάκης...
Αλλά πράγματι οι περισσότεροι αρνούνται πεισματικά να χάσουν αυτό που λέγεται εξουσία ακριβώς γιατί η συνείδησή τους έχει υποκατασταθεί απο μια άλλη συνείδηση που λέγετα δόξα και χρήμα....Αν κάτσουν σπίτι, ακόμα κι όταν το βλέπουν οτι δεν τραβάνε, νομίζουν οτι δεν θα βρεθεί κάποιος να τους αντικαταστήσει...απο την άλλη βλέπουν οτι όλη αυτή η προεκλογική(στο παρα πέντα) κάθε φορά προσπάθεια...πείθει και επομένως επαναλαμβάνουν μέχρι να χάσουν....είναι τζόγος η πολιτική για αρκετούς ...και σαν τζόγος έφθασε σήμερα εδώ που έφθασε....

tractatus είπε...

Πασχάλη αφου μιλάς για αρχή δεν καταλαβαίνω γιατί είσαι απαισιόδοξος...μήπως γιατί καμία αρχή στην Ελλάδα δεν είχε τα τελευταία χρόνια καλό τέλος....; Πάντως παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσεις οτι τα πράγματα αλλάζουν πράγματι πολύ αργά ακριβώς γιατί οι προηγούμενες γενιές βρίσκονται στο μεταίχμιο των εξελίξεων για αρκετά χρόνια, πρωταγωνιστές ενός έργου όπου ενώ το ρεπερτόριο έχει αλλάξει, τα κουστούμια και τα σκηνικά παραμένουν τα ίδια απλά και μόνο γιατί αυτοί τα έχουν συνηθίσει, τα ξέρουν και δεν τα αλλάζουν...η ανασφάλεια να πείς φεύγω εγκαίρως αλλά και να ξέρεις το γιατί....ίσως γιατί έτσι τελικά παραδέχεσαι οτι όλα τα πράγματα έχουν ένα τέλος...και ίσως ακριβώς γιατί δεν μπορείς να είσαι ΕΣΥ εκείνος που θα ανακαλύψει μια πραγματική αρχή...

tractatus είπε...

ικορ, θα σπάσουν, θα αλλάξουν, θα ανατρέψουν μόμο όταν κι εφόσον θα έχουν οι ίδιοι εξασφαλίσει οτι μέσα απο όλα αυτά δεν θα καταρρεύσουν...κι έτσι πάντα θα επιδειώκουν να προσαρμόσουν και να χτίσουν πάνω στις δικές τους ανάγκες τις ανάγκες του συνόλου...

Κι εδώ έρχεται το ερώτημα: Το κάνει το σύνολο; Μήπως τελικά κι εκείνο προσαρμόζεται σε μια στατικότητα που βολεύει περιστασιακά ξεχνώντας οτι οι επόμενες γενιές θα βρούν καμένη γή; Αλλωστε ακόμα και στα μέσα του 19ου αιώνα ποιός νοιαζόταν για την αιθαλομίχλη όταν ανακαλύπτονταν τα αυτοκίνητα...το περιβάλλον είναι ένα απο τα μεγαλύτερα στοιχήματα για την αλλαγή νοοτροπίας και την αναθεώρηση του πολιτικού. Είναι μία πρόκληση όμως που απευθύνεται στους Πολίτες και όχι στα κόμματα...γι' αυτό ίσως τελικά κάποιοι να ξεκινήσουμε μέσα απο αυτό και τα κινήματα που θα το προστατεύσουν...:)

tractatus είπε...

Στέργιο λές:
"Τώρα ίσως η διαφθορά και η παρακμή να ανέβηκε «ποιοτικά» γιατί η εξάλειψη του αντίπαλου δέους και η απουσία πραγματικής δύναμης – απειλής του συστήματος να έλυσε τα σχοινιά της έκλυτης συμπεριφοράς της άρχουσας τάξης και να τη κατέβασε και στα κατώτερα στρώματα (γεμάτοι μικροκομπίνες είμαστε γύρω μας και σε όλα τα επίπεδα…) όπου όλοι οι μεσαίοι και πάνω θέλουν κοκαλάκι εξουσίας και κουτάλας". Πολύ σωστό και ξέρεις απο ποιά 1οετία ξεκίνησε αυτό....Απο την δεκαετία του 80 γιατί φυσικά όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι σε νοοτροπία κάνεις και υπερβολές και επι ΑΓΠ έγιναν πολλές...με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν κανόνες, να μην υπάρχουν συναινέσεις παρά ανάγκες, να μην υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές παρά αντικαταστάσεις...γι' αυτό και χαμογελώ όταν βλέπω αρκετούς φανατικούς της εποχής του Ανδρέα να μη θέλουν να παραδεχτούν τα λάθη που έγιναν....Φυσικά έγιναν και πολλά σωστά πράγματα που άλλαξαν την Ελλάδα αλλά σκέψου είμαστε μια χώρα που στον 20ο αιώνα δεν πρόσφερε τίποτα ιδιαίτερο (με ελάχιστες εξαιρέσεις)στον πολιτισμό, στην πολιτική, στην ήπια ανάπτυξη και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...δεν μπόρεσε παρά να ασχοληθεί, όπως έπρεπε άλλωστε εξαιτίας της ιστορίας της, παρα μόνο με την δική της επιβίωση...κι αυτό είχε πολλά και ποικίλα αποτελέσματα για το πώς φτάσαμε ως εδώ...

tractatus είπε...

ρίτσα, πράγματι αυτές οι άλλες αξίες είναι που πρέπει να διαπραγματευτούμε γιατί πράγματι κινδυνεύουν να είναι αξίες απλά συναλλαγματικών, επιταγών και κουπονιών....
Ισως γι' αυτό μέσα τελικά απο αυτές τις συζητήσεις να μπορέσουμε να χτίσουμε μια άλλη διαφορετική νοοτροπία κάνοντας τη σωστή μίξη ανθρώπων που κάτι κουβαλάνε και κράτησαν συνειδητά αλλά και νέων που φαίνεται οτι έχουν αξίες και κυρίως όνειρα...Αλλωστε πάντα τα πράγματα ξεκινούσαν απο λίγους που κανείς δεν λάμβανε στα σοβαρά....εκτός αν απειλούσαν τη καθεστηκυία τάξη...:)

ritsmas είπε...

Συμφωνω και επαυξάνω Ελεν
Καλο σαββατοκυριακο, ξεκουράσου λίγο.Τουτος ο πακτωλός των σκεψεων μπορεί κι αυτός να περιμένει λίγο
ριτς