Ανέκαθεν οι παύσεις είχαν πολλά νοήματα. Είτε γιατί απλά οφείλονταν στη κόπωση του ομιλητή είτει, κυρίως, γιατί αυτό που ακολουθούσε τη παύση ήταν καλά ζυγισμένο. Κανείς δεν μπορεί να πει τι εννοούσε ο 'ποιητής'...γιατί πράγματι οι ποιητές γράφουν με παύσεις, όπως σκέφτονται, άλλωστε...με την μόνη διαφορά ότι γι' αυτούς ανάσα είναι ταυτόχρονα και η κατάλληλα 'δουλεμένη' λέξη...
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί και να υπονοεί πολλά πράγματα. Αυτονόητα πράγματα. Δηλαδή, το δικαίωμα στην ανεξιθρησκεία, τη διαφορετικότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ελπίδα αλλά και τη Πολιτική. Τι άλλο μπορεί να περιμένει, άλλωστε, ένα ολόκληρο πλήθος που παρακολουθεί και εκστασιάζεται -όχι μόνο στην Αμερική-μ' έναν διαφορετικό(;) Πρόεδρο, όχι μόνο στο χρώμα αλλά και στη ρητορική; Περιμένει πολιτική βούληση. Γιατί αυτή απλά είναι το Α και το Ω όλων των άλλων εννοιών που υπονόησε ο Barack Hussein Obama: Η Πολιτική Βούληση!
Αυτό το συστατικό μάς έλειψε. Μας λείπει. Και, μας λείπει, κυρίως, γιατί ανάμεσα στις άλλες ανθρώπινες ανάγκες μας, το αίσθημα της προσδοκίας είναι αυτό που μας κινητοποιεί να συνεχίζουμε αυτόν τον αέναα πεπερασμένο χρόνο μας. Οι επιθυμίες, επίσης. Ενα γερό αίσθημα που κατευθύνει, ακόμα και τους πιο συγκρατημένους, να χαμογελούν και να ελπίζουν οτι υπάρχει πράγματι το καλύτερο που κάποτε θα δικαιώσει τη προσδοκία.
Αφιερωμένο, λοιπόν, σ' αυτούς που "αρπάζονται απο την εξουσία μέσα απο τη διαφθορά, την απάτη και τη φίμωση της διαφωνίας, σε όσους βρίσκονται σ λάθος πλευρά της ιστορίας"...σ' αυτούς που αντικατέσαν τη προσδοκία με τον κυνισμό και την επίδειξη. Για να ξέρουν οτι, ακόμα κι αν ο Ομπάμα αποδειχθεί ένας ακόμα συμβιβασμός της ιστορίας...η απέναντι πλευρά είναι τόσο ορατή, όσο μια παύση με σημασία!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί και να υπονοεί πολλά πράγματα. Αυτονόητα πράγματα. Δηλαδή, το δικαίωμα στην ανεξιθρησκεία, τη διαφορετικότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ελπίδα αλλά και τη Πολιτική. Τι άλλο μπορεί να περιμένει, άλλωστε, ένα ολόκληρο πλήθος που παρακολουθεί και εκστασιάζεται -όχι μόνο στην Αμερική-μ' έναν διαφορετικό(;) Πρόεδρο, όχι μόνο στο χρώμα αλλά και στη ρητορική; Περιμένει πολιτική βούληση. Γιατί αυτή απλά είναι το Α και το Ω όλων των άλλων εννοιών που υπονόησε ο Barack Hussein Obama: Η Πολιτική Βούληση!
Αυτό το συστατικό μάς έλειψε. Μας λείπει. Και, μας λείπει, κυρίως, γιατί ανάμεσα στις άλλες ανθρώπινες ανάγκες μας, το αίσθημα της προσδοκίας είναι αυτό που μας κινητοποιεί να συνεχίζουμε αυτόν τον αέναα πεπερασμένο χρόνο μας. Οι επιθυμίες, επίσης. Ενα γερό αίσθημα που κατευθύνει, ακόμα και τους πιο συγκρατημένους, να χαμογελούν και να ελπίζουν οτι υπάρχει πράγματι το καλύτερο που κάποτε θα δικαιώσει τη προσδοκία.
Αφιερωμένο, λοιπόν, σ' αυτούς που "αρπάζονται απο την εξουσία μέσα απο τη διαφθορά, την απάτη και τη φίμωση της διαφωνίας, σε όσους βρίσκονται σ λάθος πλευρά της ιστορίας"...σ' αυτούς που αντικατέσαν τη προσδοκία με τον κυνισμό και την επίδειξη. Για να ξέρουν οτι, ακόμα κι αν ο Ομπάμα αποδειχθεί ένας ακόμα συμβιβασμός της ιστορίας...η απέναντι πλευρά είναι τόσο ορατή, όσο μια παύση με σημασία!
8 σχόλια:
@tractatus πολύ σωστή η παρατήρησή σου. Με δύο εκατ. ανθρώπους να τον παρακολουθούν ζωντανά νομίζω ότι έχει την πολιτική δυνατότητα να κάνει μεγάλες αλλαγές.
Εμένα μου έκανε μεγάλη εντύπωση που αναφέρθηκε στην ανάγκη ύπαρξης του wachful eye των αγορών.
" Κι ούτε είναι το ερώτημα αν η αγορά αποτελεί δύναμη για καλό ή για κακό. Η δυνατότητά της να παραγάγει πλούτο και να επεκτείνει την ελευθερία είναι ασύγκριτη, αλλά αυτή η κρίση μας θύμισε πως χωρίς επιτήρηση, η αγορά μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη -κι ότι ένα έθνος δεν μπορεί να ευημερήσει όταν ευνοεί μόνο τους ευημερούντες."
"Nor is the question before us whether the market is a force for good or ill. Its power to generate wealth and expand freedom is unmatched, but this crisis has reminded us that without a ******watchful eye*******, the market can spin out of control - and that a nation cannot prosper long when it favors only the prosperous."
Μου θύμισε η φράση του την έννοια του αόρατου χεριού του Άνταμ Σμίθ που ρυθμίζει μόνο του τις αγορές. Και το ανέφερε προφανώς σε αντιδιαστολή με αυτό.
Και μόνο αυτή η φράση είναι ένα βήμα προόδου. Θα έλεγε κατι τέτοιο ο Μπους? Όχι βέβαια, πάντα τόνιζε ότι πρόκειται για χριστιανικό έθνος!!!
επειδή δεν είναι ¨Ελληνας,μπορεί να έχει αξία, γαιτί εδώ από διακυρήξεις χορτάσαμε..
GR δείχνει αυτά που λέει να τα πιστεύει. Ακουσα κάτι και για τα lobbies οτι επιδιώκει να περιορίσει το ρόλο τους στη πολιτική...Το καλό, επίσης, είναι οτι απο τα λεγόμενά του φαίνεται να έχει μια ροή καλά επεξεργασμένη κι άρα αποφασισμένη στο μυαλό του....Θα περιμένουμε να δούμε...θέλει χρόνο για να καταλάβουμε αν πράγματι μπορεί να αλλάξει κάτι στο παγκόσμιο χάρτη. Το σίγουρο είναι οτι οι περισσότεροι πλέον θέλουν άμεσα το αντίπαλό δέος αυτού του χάους που ζούμε...και οτι όταν το υποψιάζονται ξέρουν και να το αναγνωρίζουν.
:)
Μερόπη...καλά ο Μπούς...Σκέψου οτι ολοι θέλουν να τον ξεχάσουν έτσι όπως τα έκανε...
Κατά τα άλλα το θέμα της θρησκείας έχει βαθειές ρίζες στον προτεσταντισμό των Αμερικάνων. Δεν είναι καθόλου εύκολη και προσπεράσιμη υπόθεση. Θα ανεβάσω κάτι που θα εξηγεί γιατι σε εμάς φαίνονται οι αμερικανιές ως υπερβολές...ποιά είναι η επιρροή τους απο τις σέχτες και μια σειρά άλλων ομάδων γοήτρου, κυρίως, θρησκευτικών που τους έχει γίνει στάση ζωής...Να δούμε και τον Μπαράκ πώς θα το χειριστεί...
καπκουμ κι εγω αυτό σκεφτόμουνα γράφοντας αυτό το post...τις δικές μας ανάγκες και ταυτίσεις...
Λές;;;
Δες αν έχεις την διάθεση το Post μου είναι ένα δείγμα τις σήψης και της τελειωτικής εξάρθρωσης που επιχειρούν πριν αποχωρίσουν ... πετώντας...
Η παυση ήταν ακριβώς για να επισημάνει το νέο στοιχείο που προσέθετε. Επρέπε να το ακούσουν όλοι και θα το άκουγαν μόνον αν υπηρχε ενδιαμέσως αυτή η παύση.
Πάντως είναι σύφουνας, θελει να δειξει ότι δεν μασάει, αν και του την έχουν στημένη. Να δούμε πόσο μαέστρος είναι στο να αποφευγει τις τρικολοποδιές....
φιλια, τα λεμε
Δημοσίευση σχολίου