Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Μιχαήλ Μυρογιάννης, ετών 20


'' To μεσημέρι της 18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...

O Mιχαήλ Μυρογιάννης ήταν 20 ετών , ιδιωτικός υπάλληλος , από τη Μυτιλήνη .

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

16 Νοεμβρίου 1973...

1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973...

9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)

18 Νοεμβρίου 1973...

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)

ΠΗΓΗ:
Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194
Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης




8 σχόλια:

OnWine είπε...

Μπραβο Ελένη,

Προσκλητήριο απόντων... αφιερωμένη σε αυτούς η επέτειος, χωρίς πανηγύρια, πορείες, τσιτάτα, δικαιολογίες και ...δικαιώσεις...

Δεν νομιζω ότι κανείς άλλος τους θυμήθηκε... μπράβο.

Ας τους βλέπουν οι "εξαργυρώσαντες"... ελπίζω τουλάχιστον να ντρέπονται...

ikor είπε...

Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί.

Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι
λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί.


Καλημέρα Ελένη!

tractatus είπε...

σχολιαστή, σ' ευχαριστώ για την επιβράβευση...:)
Τους σκέφτομαι πάντα τέτοιες μέρες ως αφορμή γιατί τα αίτια είναι περισσότερα στη καθημερινότητα...

tractatus είπε...

ικορ, ελπίζω ο παλμός του τραγουδιού να κρατάει και τις άλλες ημέρες...:)
Νάσαι καλά!

Homo Sapiens είπε...

από τις πιο εύστοχες αναρτήσεις για τη χθεσινή μέρα...

εύγε κι από μένα...

Μετά από αυτό, όπως λέει και ο ικορ στο ποστ του...σιωπή

tractatus είπε...

Πράγματι και η σιωπή είναι μια εύγλωττη αλήθεια...φτάνει να τη 'λές' τη κατάλληλη στιγμή

Stendoras είπε...

Συγχαρητήρια για την ανάρτηση, απλά ενα μεγάλο μπράβο.

Unknown είπε...

Ευχαριστώ από καρδιάς για αυτήν την ανάρτηση. Δεν ήξερα την όλη Ιστορία, και καθώς είμαι "μικρή" δεν μπόρεσα μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια ή τις σχολικές γιορτές να μάτω την πραγματική πορεία των γεγονότων. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω εδώ και χρόνια είναι το εξής: Έχω δεί ένα τανξ να ρίχνει μία πόρτα. Πίσω από αυτήν την πόρτα, δεν υπήρχε κανένας φοιτητής; Ονομάζομαι Ιωάννα Κουτσουρελάκη.