Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Η Πολιτική ως διεκπεραίωση….

Όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό αντιλαμβάνομαι ότι βιώνουμε την συμμετοχή μας σε ο,τιδήποτε συλλογικό κάτω από όρους διεκπεραίωσης και εθιμοτυπίας.

Παρευρισκόμαστε σε συλλογικά όργανα χωρίς να συμμετέχουμε, εκπροσωπούμε κόμματα ή συλλόγους με ανυπαρξία λόγου, θέσεων ή διαφωνίας έστω, μεταφέρουμε κάτι που δεν ειπώθηκε -αν μεταφέρουμε- κατέχουμε ρόλους εθιμοτυπικά χωρίς παρουσία και λόγο, μετράμε παρουσίες για λόγους απαρτίας αλλά όχι ουσίας, καθόμαστε ώρες σε αίθουσες συνεδριάσεων αμίλητοι έως μονότονοι, επαναλαμβάνουμε τα ίδια με τους ίδιους ανθρώπους χωρίς νόημα, αναζητάμε ψήφους χωρίς δεσμεύσεις και λόγο, μετακινούμαστε χωρίς εκπλήξεις και στόχο κι επιστρέφουμε ίδιοι ακριβώς όπως πήγαμε, χειροκροτάμε ταυτόχρονα με τόσους άλλους αλλά για διαφορετικούς λόγους κι αναμένουμε κάτι που θα μας προκύψει χωρίς καν να τόχουμε σκεφτεί. Ωραία Δημοκρατία!

Τι είναι αυτό που μας διαφεύγει για να ξεχνάμε ότι η πολιτική, δεν έχει νόημα αν δεν είναι ζώσα πολιτική; Τι είναι αυτό που καθηλώνει συνειδήσεις και προσωπικότητες σε μια αέναη και χωρίς νόημα ματαιότητα της συναλλαγής χωρίς δράση;

Πώς θα βγούμε από το τέλμα αν δεν επαναφέρουμε τα πράγματα στη βάση του πολιτικού διαλόγου και της συζήτησης;

Αυτά και άλλα πολλά με απασχολούν στην ιδιώτευσή μου που είναι δημιουργική όταν τη μοιράζομαι και με άλλους ανθρώπους που είναι εν δυνάμει η αυριανή εναλλακτική λύση. Ακούει κανείς;

22 σχόλια:

Matrix είπε...

Είναι το γεγονός ότι τριγύρω σου βλέπεις κουρασμένους ανθρώπους, που είναι εκεί απλά για να είναι.

Αυτοί οι οποίοι παρευρίσκονται χωρίς συμφέρον και άλλα τέτοια στοιχεία, δεν μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω ούτε ένα βήμα.
Το κάνανε την δεκαετία του 70 και του 80 τώρα δεν μπορούν.

Περιμένουν κάποιους νέους (όχι απαραίτητα ηλικιακά) να τους παρασύρουν...

Αλλά...

υπάρχουν οι άλλοι μεγάλοι που μένουν εκεί από συμφέρον και δεν αφήνουν τους υπόλοιπους να υπάρξουν, μόνο αν δεχτούν να τους...
κρατάνε την ομπρέλα ή τον χαρτοφύλακα...

Matrix είπε...

να συμπληρώσω...

Πολιτικός διάλογος γίνεται τώρα τελευταία, αλλά δεν φτάνει...

Θέλει ενέργειες, ενέργειες, ενέργειες...

Άλλα ποιος θα τις κάνει είναι το θέμα?
ή θα αφήσουν αυτούς που έχουν όρεξη ακόμα να τις κάνουν?

tractatus είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το πρώτο σχόλιό σου;; Που είσαι εσύ και δεν σε βλέπω;;;)))
Στο δεύτερο σχόλιο, παρά το γεγονός ότι καταλήγεις στο ποιός θα αφήσεις να γίνουν ενέργειες, λές ότι γίνεται πολιτικός διάλογος. Εάν εννοείς την εκτόνωση, δεν συμφωνώ ότι είναι πολιτικός διάλογος...για μένα διάλογος στην πολιτική σημαίνει και αντίστοιχη δράση ακόμα και φραστική διαφωνία αλλά με πολιτικό υπόβαθρο και αυτό πατριωτιάκι μου...δεν το είδα να γίνεται καθόλου. Η μισή 'τάξη' έπαιζε κομπολόι και η άλλη μισή ήταν στον διάδρομη σε οικογενειακές συγκεντρώσεις....
Ευχτυχώς εσύ με άκουσες, πάντως ;))))

Με Παρρησία είπε...

Η ύπαρξη πραγματικού διαλόγου και όχι προσχηματικού σε κάθε έκφανση της ζωής μας απαιτεί πρώτα απ' όλα όλοι οι εμπλεκόμενοι σ΄ένα διάλογο να έχουμε κατανοήσει και νάχουμε κάνει κτήμα μας τη δημοκρατία. Τη δημοκρατία χωρίς κανένα επιθετικό προσδιορισμό αλλά και παρρησία.Η Παρρησία, από το πάς και ρήσις, δεν είναι παρά η υποχρέωση να εκφέρει ο ελεύθερος άνθρωπος με κάθε κόστος τη γνώμη του, ακόμη και σε βάρος της προσωπικής τους ασφάλειας.Δυστυχώς ζούμε σε μια περίεργη εποχή ή αν το θέλετε αλλιώς βιώνουμε έναν περίεργο πολιτικό πολιτισμό με δύο συνιστώσες την υπερβολική ασάφεια και την δεξιοτεχνία στη παραποίηση και παραχάραξη λέξεων , νοημάτων και γεγονότων.Έτσι είναι φυσικό σε κάθε διάλογο να κυριαρχεί η χρησιμοθηρία , ο ωφελιμισμός , αναχωρητισμός και ιδιώτευση. Ο Βασίλης είμαι Ελένη.

tractatus είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΒΡΕ ΒΑΣΙΛΗ!!! Θεωρώ ότι είσαι μεγάλο 'απόκτημα' για το διάλογο στα bloggs.Και φυσικά συμφωνώ και επαυξάνω με την άποψή σου. Θα κάνουμε μια καλή παρέα εδώ και σε άλλα bloggs που θα παράξουμε την παρρησία χωρίς παραχαράξεις, σύντροφε!!

Grammateas είπε...

Οβερ, ακούω και εγώ. Καταρχήν απάντησα στην ερώτηση που έθεσες στο post μου. Συμφωνώ απόλυτα σε όσα γράφεις. Τα ζώ και εγώ. Ξεχνάς όμως δύο πράγματα. Την ατομικότητα του καθενός και τις παρέες, που αν θέλουν μπορούν να αλλάξουν κάτι, έστω μικρό. Αν συμβιβαστώ με τα όσα πραγματικά φαινόμενα αναφέρεις προσωπικά θα τρελαθώ. Εμαθα να ασχολούμαι με τα κοινά. Και επειδή απεχθάνομαι τις γάτες μετά θα μου μένει μόνο η δουλειά και η παρέα. Δώσε βάση στην προσωπική σου αξία και στην εμπιστοσύνη του περιβάλλοντος σου και σίγουρα θα αλλάξει κάτι.

gpapoul είπε...

Είμαστε όντως σε «κοινή γραμμή» και αφού βλέπω ότι συμφωνούν κι άλλοι μαζί μας, να που γίνομαι λίγο πιο αισιόδοξος…:)

tractatus είπε...

grammatea εντάξει απο την ατομικότητα και τις παρέες ξεκινάμε αλλά όταν οι παρέες δεν είναι εκεί...ξέρω τις φιάχνεις...Αυτό κάνω αλλά το έδαφος είναι τραχύ και ανώμαλο για αγώνες δρόμου...οπότε επιλέγω τον δρόμο αντοχής.
και Γιώργο, τελικά υπάρχει ελπίδα!!!

tzonakos είπε...

Kαι εγω ακούω και θέλω να κάνω κάτι.
Δεν ζω για την πολιτική, αλλα θέλω να ζω και να διαμορφώνω και γω μαζι με άλλους, την κοινωνία με μάχιμη πολιτική περισσότερο παρά λόγια.
Γίνεται όμως χωρίς λόγια, χωρίς να συζητήσεις πρώτα κάποια θέματα ;
Ο μόνος τρόπος για να γίνει πράξη η κραυγή σου ειναι η συμμετοχική δημοκρατία, να πράττει κανείς εμπιστευόμενος τον άλλο, να συμπληρώνει βοηθώντας τον άλλο.
Εχει χαθεί η εμπιστοσύνη και η αλληλεγγύη, αυτο συμβαίνει.
Θα θελα να το αναλύσω αυτο αν δεν ειναι σαφές, αλλα θα πάρω πολύ απο τον χώρο εδω.
Εχεις δίκιο.

tractatus είπε...

Τζονάκο η συμμετοχική δημοκρατία θέλει συμμετοχή και δημοκρατία. Αυτά που γράφω και, που δυστυχώς, συμβαίνουν στους περισσότερους μαζικούς χώρους, δεν έχουν ούτε απο το ένα ούτε απο το άλλο. Οπότε δεν ξέρω πώς μπορούν να σχηματίσουν αυτό που λές. Οσο για εμπιστοσύνη....έχουμε γίνει μάστορες στη διεκπεραίωση μετά υποκρισίας και αυτό μας φτάνει, όπως φαίνεται....

fisherman είπε...

Όταν η παρουσία είναι απλά τυπική τότε εύκολα γίνετε βορά επιτήδιων που χρησιμοποιούν αυτή την μαζικοποίηση και βαρετή ομοιομορφία για βάση προσωπικών τους φιλοδοξιών. Έχουμε ξεπεράσει το στάδιο του απλά παρεβρισκώμαστε και έχουμε μπεί πλέον στη φάση του ανήκουμε άβουλα σε αγέλες παραμένοντας ακόμη αβουλοι, αχρωμοι και άοσμοι.

Με Παρρησία είπε...

Ρε παιδιά , ετυμολογικά Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή και διαχείριση των κοινών απο τους πολίτες, μη ψάχνετε το αυτονόητο. Τώρα η κάθε είδους δημοκρατία μηδέ της συμμετοχικής εξαιρουμένης είναι εφευρήματα , η τελευταία μάλιστα εφεύρημα της σοσιαλδημοκρατίας η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για μέλη μιας πολιτικής ομάδας να συνεισφέρουν στη λήψη αποφάσεων. Όμως στις παραδοσιακές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες είμαστε πολίτες αυτής της χώρας μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια αναδεικνύοντας αντιπροσώπους που αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα πράγμα που μας οδηγεί στην κοινοβουλευτική [ Κυνοβολευτική ]δημοκρατία και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια έχουμε οδηγηθεί στη φαυλοκρατία. Διαπιστώσεις........ κάποια στιγμή που δε θα βαριέμαι να πούμε και τι πρέπει να γίνει και τι πρέπει εμείς να επιδιώκουμε

Με Παρρησία είπε...

Α !! και κάτι άλλο στη δημοκρατία η ατομική ευθύνη του καθενός δεν είναι το ζητούμενο αλλά υποχρέωση. Δεν μπορείς , δεν επιτρέπεται να μένεις στο περιθώριο αφήνοντας τους άλλους να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα. Η αρχαία ελληνική γραμματεία το αναφέρει ρητά αν δεν πάρεις θέση ή σ' εκτελούσαν ή σ΄εξόριζαν........ Διαλέξτε.......

tractatus είπε...

fisherman μου καταλήξαμε στις αγέλες ακριβώς εξαιτίας της διεκπεραίωσης και όχι της ουσίας. Αν υπήρχε ενδιαφέρον θα υπήρχε διάλογος και σύγκρουση που είναι απαραίτητα για τη συμμετοχή και τη δημοκρατία όπως λέει και
η παρρησία που θα πρέπει να πάψει να βαριέται και να αρχίσει να αναρτά σχόλια. Απ' ότι είδα ηδη έχει αρκετούς επισκέπτες και φυσικά συμφωνώ οτι οι εκπρόσωποί μας έχουν προκύψει για να αναπαράγουν τελικά ένα σύστημα που εξασφαλίζει απλά και μόνο την αναπαραγωγή τους με τη δική μας ανοχή βέβαια. Σε αυτό το τελευταίο πρέπει να εστιάσουμε το πώς θα κάνουμε τη πραγματική αλλαγή κι όχι μια απο τα ίδια...Ξεβάρεμα, λοιπόν, και δουλειά!!!

tractatus είπε...

παρρησία μου!!! Γράφαμε μαζί το ίδιο πράγμα...δεν σου είπα εγώ είσαι το alter ego μου...όταν δεν βαριέσαι ειδικά...διάβασε και τον matrix είναι μυτιληνιός και γράφει γι' αυτό το βάρεμα που είναι και σιχαμάρα ταυτόχρονα...;)

ikor είπε...

Είναι και ότι ο κόσμος νιώθει πως με τη συμμετοχή δεν μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα. Νιώθει ότι η πορεία είναι προαποφασισμένη.

Τον έχουμε πείσει όλοι μας γι' αυτό με τη στάση μας ή την ανοχή μας.

Είναι όμως και κάτι ακόμα: ότι λείπουν άνθρωποι που έχουν μάθει στη ζωή τους να κολλούν ένσημα και περισσεύουν εκείνοι που έχουν μάθει να κολλούν ...γραμματόσημα (στους φακέλους με το προεκλογικό υλικό του "βουλευτή μας")!

Η "ζώσα πολιτική" χάθηκε, όταν αποφασίσαμε να ζητάμε πάτρωνες από πάνω, αντί για συνοδοιπόρους!

tractatus είπε...

@ ikor "Η "ζώσα πολιτική" χάθηκε, όταν αποφασίσαμε να ζητάμε πάτρωνες από πάνω, αντί για συνοδοιπόρους"...και έτσι ξεχάσαμε να μοιραζόμαστε....

Ανώνυμος είπε...

Φίλη, σήμερα η Ελευθεροτυπία δημοσιεύει την συνέντευξή σου για την καμπάνια μας. Μπράβο πολύ καλά τα είπες
Να σου πω ότι σε κάλεσα σε ένα μπλογκοπαίγνιδο με θέμα το κοντινό βιβλίο..

tractatus είπε...

OK, ΚαπΚουμ, θα διαβάσω την πρόσκλησή σου...νόμίζω το είδα και στη γητεύτρια αλλά αφού πρόκειται για βιβλία θα αξιοποιήσω το παιχνίδι...ευχαριστώ

vagnes είπε...

Πρεπει γρηγορα να βρουμε τροπους να επηρεαζουμε τις αποφασεις, γιατι αλλιως απογοητευομαστε, περιθωριοποιουμαστε και τελικως αποχωρουμε απο την ενεργο δραση προς τερψιν των επαγγελματιων πολιτικων.

Η κατοχυρωση με κανονες της συμμετοχικης δημοκρατιας ειναι το ζητουμενο, οχι η εκτονωση μας μεσω μιας τοποθετησης η οποια συνηθως αρχειοθετειται.
Τακτικα και εκτακτα θεσμοθετημενα δημοψηφισματα για ολες τις σοβαρες αποφασεις, ειναι ενα πρωτο βημα.

tractatus είπε...

Vagnes συμφωνώ. Απλά αυτό θέλει μια πιο πλατεία συλλογική οργάνωση κατά τόπους αλλά και γενικότερα. Απο εμάς μπορεί να ξεκινάνε πράγματα που αφού τα έχουμε επεξεργαστεί αρκετά καλά (βλ.φακέλλους) θα μπορούν να περνάτε και στις τοπικές κοινωνίες μας. Ενας τρόπος είναι να επιδιώκουμε τη προβολή(όχι τη δική μας αλλά των θέσεών μας) μέσω των ΜΜΕ. Νομίζω ότι αν αρχίσουν να βγαίνουν και να μιλάνε άτομα καθόλου γνωστά αλλά με λόγο και άποψη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και διαφορετικά πρόσωπα, όσο γίνεται διαφορετικά και άσημα, να το πώ έτσι, πρώτο θα δώσει ώθηση και σε άλλους να ασχοληθούν και δεύτερον οι επαγγελματίες θα δούν ότι δεν μπορούν να δρούν ανεξέλεγκτα και ότι υπάρχουν κι άλλοι, καλύτεροι απο αυτούς, έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να τους αντικαταστήσουν. Οσο κρατάνε την πρωτοκαθεδρία των ΜΜΕ και των θέσεων τόσο η δημοκρατία γίνεται ολιγαρχία.

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου Tractatus,
Δεν θέλω να σας αποσπάσω από την ωραία κουβέντα σας. Δεν ζητάω σχόλια στο Blog Μου. Απλά, επικαλούμαι την ευαισθησία σας να βοηθείστε στην αναδημοσίευσης μιάς έκκλησης που πήρα στο Blog μου.

Είμαι σίγουρος ότι θα το κάνετε, και γι αυτό σας ευχαριστώ από πριν