Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

Και μετά το δικομματισμό, τι και με τι;

Με αφορμή τη προϊούσα φθορά του δικομματισμού, όπως συνεχώς επιβεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις, πλανώνται αρκετά ερωτήματα:
-Υπάρχει πράγματι αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και ανάγκη διαμόρφωσης μιας εναλλακτικής πρότασης;

Κι αν ναι, ποια είναι αυτή η πρόταση; Τι περιέχει; Είναι μια ανάγκη που θα προκύψει μόνο από την υποχώρηση του δικομματισμού ή τη διάσπαση των δύο μεγάλων κομμάτων; Θα έχει να κάνει με το ηγετικό προφίλ, την ηλικία, τη μόρφωση, τη φήμη ή το πολιτικό υπόβαθρο; Υπάρχει συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική πρόταση; Η μήπως ένας νέος "εθνικός στόχος" που θα προσδιορίζει τα χαρακτηριστικά μιάς αμιγούς πολιτικής ομάδας;

-Μήπως πρόκειται για συγκυριακή διαμαρτυρία που απλά θα αλλάξει πρόσκαιρα το πολιτικό σκηνικό; Μήπως είναι μόδα, όπως αναρωτήθηκε κεντρικό πρόσωπο της «ανανεωτικής» πτέρυγας του ΣΥΝ;

-Και, τελικά, αυτό που θα προκύψει μέσα από τις διαρροές του δύο μεγάλων κομμάτων, θα είναι πράγματι το αντίπαλο δέος ενάντια στη διαφθορά και τη διαπλοκή; Τι εγγυάται τελικά ότι τα νέα πολυκομματικά σχήματα που θα προκύψουν θα είναι μια υγιής απάντηση στην αποτυχία του δικομματισμού να εκφράσει το πολιτικό σύστημα;

-Ποια είναι τελικά τα κινηματικά χαρακτηριστικά που θα αναδείξουν και θα συνενώσουν νέες δυνάμεις πολιτών που θα αναλάβουν την έξοδο από τη κρίση, έχοντας, ωστόσο, πρόταση εναλλακτικής μορφής εξουσίας και όχι απλής διαμαρτυρίας ή καταγγελίας;

17 σχόλια:

Γιώργος Ασημακόπουλος είπε...

Και μετά το δικομματισμό, ο Παπανδρέου.Απλό είναι, η λύση είναι μία.

Μέχρι και ο Ψυχάρης με τον Μπόμπολα το καταλάβανε, μέχρι και ο Βενιζέλος...

Η Αγγελοπούλου θα μας παιδέψει λίγο μέχρι να το χωνέψει.

Στέλιος είπε...

Εγώ παραπέμπω σε ένα σχετικό μου σχόλιο και ρωτώ: δεν "φτούρησαν" προσπάθειες που είτε έιχαν ισχυρό δικαιολογητικό λόγο (βλ. ΠΟΛΑΝ του Σαμαρά με το μακεδονικό) είτε είχαν ισχυρούς και αγαπητούς ιδρυτές (βλ. ΔΗΑΝΑ του Κ.Στεφανόπουλου και ΔΗΚΚΙ του Δ. Τσοβόλα), και θα "φτουρήσει" ένας ΣΥΡΙΖΑ ή ένα ΚΚΕ που όλοι θυμόμαστε πόσο ευθυνόφοβα κόμματα υπήρξαν ακόμη και στην Οικουμενική του 1990? Τα στελέχη των κομμάτων αυτών δεν έχουν μάθει να κυβερνάνε, παρά μόνο να διαμαρτύρονται. Πώς θα αναλάβουν ευθύνες, πώς θα δώσουν λύσεις. Εξω από το χορό, ο καθένας λέει πολλά τραγούδια.

Grammateas είπε...

@ ασημακόπουλος
Ποιος Παπανδρέου; Ο Αντρίκος, ο Νίκος, η Μαργαρίτα;
:)
Παπανδρέου να είναι μόνο... Ας μην κολλάμε στα ονόματα...

fisherman είπε...

Ο δικοματτισμός είναι ένα δύσκολο εγχείρημα το οποίο απαιτεί ένα σημαντικό δεδομένο την ύπαρξη ηγετών!!!!. Αυτό δέν υπάρχει σήμερα και απόδειξη για αυτό είναι η ίδια η ιστορία.
Όταν οι ηγέτες απουσιάζουν => απουσιάζει και ο διπολισμός. Το ΔΗΑΝΑ κτλπ δεν είχαν καμία ελπίδα γιατί τότε υπήρχαν ηγέτες τώρα συγχορέστεμε αλλά δεν υπάρχουν. Το όνομα δεν αρκεί χρειάζεται και ... άλλα πράγματα...

tractatus είπε...

George,ΟΚ. Μόνος του κανείς αρχηγός δεν πάει...θέλει και στρατό πίσω οπότε, πέρα απο τους παρατρεχάμενους,πρέπει να βγεί και πολιτικό προσωπικό με γνώσεις και μεράκι....αλλιώς τίποτα δεν θα είναι απλό.
σ.μ. ΟΚ αυτοί που λές απέτυχαν πράγματι. Ωστόσο, κάθε εποχή και η δυναμική της...;-)
Ε! καλά βρε γραμματέα μόνο τη Σοφία δεν έβαλες μέσα...υπερβολές :)
Ψαρά μου, έχεις δίκιο για το μέγεθος των ηγετών...άλλες εποχές.Πράγματι αυτοί στηρίζαν το δίπολο...ομως τι σημαίνει αυτό; Πέρασε πολύς καιρός που μάθαμε να ακολουθούμε ηγέτες και εμπνευστές και γι' αυτό ξεμάθαμε να συμμετέχουμε. Η αλλαγή δεν είναι μόνο του πρωταγωνιστή...όλοι παίζουμε στο έργο. Το λέω συνέχεια. Τώρα για το προφίλ, μου έδωσες μια ιδέα για ένα post αργότερα....Mea culpa!!!

Odyssey είπε...

Συνήθως, πιάνομαι αφελής. Δεν θέλω το κόμμα στο οποίο ανήκω, να είναι μέρος ενός ολιγαρχικού δικομματικού παιχνιδιού. Μετά το δικομματισμό, λοιπόν, θέλω ΠΑΣΟΚ. ΠΑΣΟΚ, σαν Κίνημα Αλλαγής και όχι σαν Κόμμα Καθεστωτικό.
Ζητάω πολλά;

OnWine είπε...

Γράφεις: "-Υπάρχει πράγματι αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και ανάγκη διαμόρφωσης μιας εναλλακτικής πρότασης;"

Θα επαναλάβω κάποιες απόψεις που τις θεωρώ- με την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων- πιό επίκαιρες παρά ποτέ.

Ναι, υπάρχει ανάγκη... όχι αναδιάταξης, αλλά "καταστροφής", "διάλυσης".

Και όχι του δικομματισμού... Δεν πιστεύω ότι τα δεινά του τόπου προέρχονται από την εναλλαγή στην εξουσία δύο κομμάτων. Εξ' αλλου, αυτό συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις δυτικές δημοκρατίες. Εμείς, παρά τα τεράστια και διαρκή προβλήματά μας, πιθηκίζουμε προς την Ιταλία - το μόνο σχεδόν παράδειγμα του πολυκομματισμού- και αποτυχημένου- και έχουμε το θράσος να πιστεύουμε ότι "εμείς θα το κάνουμε καλύτερα"!

Υπάρχει ανάγκη διάλυσης των σημερινών πολιτικών σχηματισμών. Εχουν φθαρεί και διαφθαρεί σε τέτοι βαθμό, που δεν σηκώνουν "επιδιόρθωση".

Η "διαρροή" όπως λές, ή η δημιουργία τρίτου πόλου, είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. "Οποιος φεύγει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος" είχε πει κάποτε ο σοφός (περί αυτά!) Αβέρωφ, και δεν διαψεύστηκε ΠΟΤΕ.

Υποστηρίζω ενθερμα την διάλυση του ΠΑΣΟΚ! Μονο και μόνο, γιατί θα επιφέρει, με μαθηματική ακρίβεια, την διάλυση και των υπολοίπων. Και από κει και πέρα... δεν νομίζω ότι μπορεί να προέλθει τίποτα χειρότερο από αυτό που έχουμε σήμερα...

Ναι, υπάρχει ο κίνδυνος της "καθοδήγησης", της ποδηγέτησης από τα γνωστά "κέντρα", αλλά... σήμερα δεν γίνεται αυτό?

Τι έχει μείνει από το ΠΑΣΟΚ που δικαιολογεί την μη διάλυσή του? Μιά σύναξη "κοινών συμφερόντων", κράτα με να σε κρατώ... γιατί χαθήκαμε! Τι σχέση έχεις εσύ, όπως και όσο σε ξέρω, με αυτό το "σύνολο"?

Τι σχέση έχει ο σύγχρονος συντηρητικός, αυτός που πιστεύει στην ελεύθερη αγορά, την παγκοσμιοποίηση, την συντηρητική αλλά ορθολογιστική διαχείριση με την ΝΔ του Γιακουμάτου, του Παναγιωτόπουλου, του Ψωμιάδη? Που φοβάται να εφαρμόσει ακόμη και τα στοιχειώδη θεωρητικά της ιδεολογίας (??) της?

Οσο γιά το Σύρριζα... ε, αυτό, πιά... από αριστερά οχι, από marketing όμως...

Πιστεύω ότι η θύελλα της διάλυσης των δύο μεγάλων κομμάτων, θα φέρει τον φρέσκο αέρα που χρειάζεται ο τόπος. Νέες συμμαχίες, νέα κόμματα, ίσως και νέες ιδέες... και τότε, πιστεύω, ότι κάποιοι νεότεροι, με ανοιχτό μυαλό και ιδέες, θα έχουν την ευκαιρία να "μπούν στο παιχνίδι"...

"Πολεμος Πατηρ Παντων" είχε πει ο Ηράκλειτος... μόνο καλό θα φέρει στην περίπτωση αυτή...

ikor είπε...

Εγώ συντρόφισσα χαίρομαι που δοκιμάζεται ο δικομματισμός!!

Γιατί τα τελευταία χρόνια είχε γίνει το καταφύγιο του κάθε λαμόγιου!

Η κυβερνητική σταθερότητα είναι ασφαλώς προϋπόθεση για την ανάπτυξη μιας χώρας.

Αλλά η επόμενη κυβερνητική σταθερότητα δεν μπορεί να κρύβει μέσα της ορισμένους τύπους που μπερδεύουν την κομματική τους ταυτότητα με το βιβλιάριο καταθέσεων...

Ναπoλέων είπε...

Αγαπητοί συμπλογκίστες και συμπλογκίστριες,
πολλά "τσουβαλιάσατε", ιδίως ο «Σχολιαστής» σε λίγες αράδες.
Ελκυστικό το ερώτημα που βάζει η φίλτατη Tractatus κι εγώ θα τής απαντήσω λακωνικά:

Μετά το δικομματισμό ΤΙΠΟΤΑ, γιατί απουσιάζει το «τί» ΜΕ το οποίο θα μπορούσε να γίνει κάτι...
Ίσως αργότερα...

Αυτή ακριβώς η απουσία του «τί» σήμερα, είναι για μένα το μεγαλύτερο ΕΓΚΛΗΜΑ που, διαχρονικά, έχει διαπράξει εναντίον του ελληνικού λαού ο δικομματισμός και οι, δήθεν, ισχυρές κυβερνήσεις που «παράγει».

Με ένα πολύ πρόχειρο σκάλισμα της μνήμης του, ο καθένας μπορεί να δεί ότι ΚΑΘΟΛΟΥ ΙΣΧΥΡΕΣ δεν ήταν οι κυβερνήσεις. Καραμανλικές, παπανδρεϊκές, σημιτικές...(*)
ΙΣΧΥΡΟΣ ήταν μόνο ο εκάστοτε πρωθυπουργός... Στην ουσία είχαμε, ξεκάθαρα, ενός ανδρός αρχή.
Για το λόγο αυτό μού φαίνεται αδόκιμος ακόμα και ο όρος "δικομματισμός".
Γιατί βέβαια καθόλου δεν έμοιαζαν με κόμματα του αρχικού μοντέλου (επεξεργασία θέσεων κλπ) οι ...λόχοι πειθαρχημένων (στο κόμμα δήθεν αλλά, πραγματικά, στον αρχηγό) στρατιωτακίων μέσα στη Βουλή.
Δι-αρχηγισμός ήταν, σκεφτείτε το!
Αυτό άλλωστε αχνοφαίνεται και σε ωρισμένα από τα παραπάνω σχόλια, όπου π.χ. διαβάζουμε:
«Όταν οι ηγέτες απουσιάζουν , απουσιάζει και ο διπολισμός».

Ο Δι-αρχηγισμός λοιπόν έκανε το έγκλημά του: Αντί σε συνθήκες, τυπικής έστω, δημοκρατίας -επί 33 χρόνια!, πρωτοφανές χρονικό διάστημα στην Ιστορία της Ελλάδας από την εποχή του Περικλή...- να διαμορφωθεί ένα σκεπτόμενο σώμα δημοκρατικών πολιτών/εκλογέων, έχουμε καταντήσει μικρόνοες πελάτες, αγοραστές εύνοιας, προνομίων, ειδικής μεταχείρισης...
Το «μέσον», το «δόντι», το ...«κονέξι» έχουν αναχθεί σε μοναδική πρακτική "βολέματος", στην ύψιστη «μαγκιά» μας, σε τρόπο ζωής.

Και δεν είμαι καθόλου απαισιόδοξος γράφοντας αυτά! Ίσα-ίσα!
Θεωρώ ότι το γκρέμισμα του διαρχηγισμού, το οποίο ήδη έχει επέλθει κατά τη γνώμη μου, απλώς δεν έχει "επικυρωθεί" τυπικά, θα ταρακουνήσει την κοινωνία μας και θα δώσει χώρο να ακουστούν {παρά τον ασφυκτικό κλοιό των ΜΜΕ και των συμφερόντων πίσω τους, θα αποδυναμωθούν κι αυτά μαζί με τον διαρχηγισμό!} να ακουστούν και να λάμψουν και να συναρπάσουν κάποιες φωνές τίμιες, ειλικρινείς, ανθρώπινες, που θέλουν τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη, πάνω από το βόλεμα του εαυτούλη μας εις βάρος των άλλων.

Συμφωνώντας με τα ...μισά από όσα εξειδικευμένα γράφτηκαν εδώ και διαφωνώντας με τα υπόλοιπα, θα χρειαζόμουν πολύ χώρο να πώ «τα δικά μου». Και αρκετά τόν έχω καταχραστεί ήδη. Συγχωρείστε με.
Δεν αποχωρώ πάντως απ' την κουβέντα... Πάρτε το και σαν ...απειλή αυτό.

αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων

----------
(*) Παραδείγματα άλλη φορά.

tractatus είπε...

Οδυσσέα, ζητάς απλά κάτι που να είναι και να φαίνεται...
sxliasti πιστεύεις δηλαδή ότι η διάλυση ενός απο τα δύο μεγάλα κόμματα είναι ντόμινο; Η απ΄ευθείας σου ερώτηση προς τα εμένα είναι κάτι που μου το λένε συχνά κοντινοί άνθρωποι: Η απάντηση είναι ότι έλειψα τα χρόνια της εξουσίας και ξαναγύρισα για να βοηθήσω...μπορεί να φαίνεται απο αφελές μέχρι γραφικό κ.ο.κ. αλλά για μένα, τώρα τουλάχιστον, έχει τη βαρύτητά του
Ikor και πάλι συμφωνώ...;)

Ναπολέοντα, πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου γι' αυτό και ο Τσίμπρας ανώδυνα θα περάσει ως αρχηγός...άλλοι θα αποφασίζουν(βλ.Αλαβάνο κ.α)Νομίζω ότι βαίνουμε προς συλλογικές ηγεσίες και αυτό σημαίνει ότι η αρχή του ΕΝΟΣ ανδρός θα καταρρεύσει. Οσοι το δούν γρηγορότερα τόσο πιο εύστοχα θα χαράξουν πολιτική για τα επόμενα χρόνια...είναι αλήθεια αυτό. Πάντως σκέψου όταν θα πάψουν να υπάρχει αυτός δι-αρχηγισμός θα είναι πράγματι ένα σόκ...Θα πάρει όμως Ναπολέοντα όπως όλα τα θέματα μερικά χρόνια ακόμα γιατί ο Ελληνας έχει ιστορικά διαμορφωμένα στερεότυπα που βασίζονται στο επώνυμο και την παράδοση. Ακόμα και μέσα στην κοινωνία...στα επαγγέλματα, στη γειτονιά.

Οι θέσεις σου για τη Παιδεία νομίζω ότι πρέπει να γίνουν ένα ξεχωριστό post στο blog σου και να ανοίξουμε συζήτηση...

Συγνώμη που καθυστέρησα να διαβάσω τα σχόλιά σας....,με παρέσυρε ο 'οίστρος' για το κλείσιμο της ΤV...;)

OnWine είπε...

Λοιπόν, αντί να συζητάμε "σε ξένο αχυρώνα" και εφ' όσον φαίνεται ότι μόνο οι δυό μας κρυώνουμε σήμερα (ή μόνο εμείς δεν έχουμε παραδοθεί στην ηδονή της siestas, λέω να μεταφέρουμε σε ιδιόκτητους "αχυρώνες" την κουβέντα... Αν δεν βαριέσαι, βέβαια...

Αχω ήδη απαντήσει στις "λογικές" του Ναπολέοντα στις παρατηρήσεις που έκανε στο Blog μου.

Αλλά... με την Ναπολεόντια λογική, μπορείς να αποδείξεις τα πάντα, ή να ΄ριξεις το φταίξιμο γιά τα χάλια μας όπου τραβάει η ψυχή σου!

Λέει λοιπόν ο φίλος μας:

"Ο Δι-αρχηγισμός λοιπόν έκανε το έγκλημά του: Αντί σε συνθήκες, τυπικής έστω, δημοκρατίας -επί 33 χρόνια!,..."

Και δεν του περνάει από το μυαλό ότι επιρρίπτει την ευθύνη της αιτίας στο αποτέλεσμα?

Νομίζω ότι είναι προφανές ότι ο δι-αρχηγισμός (κατά την Ναπολεόντια ορολογία) είναι απότέλεσμα, συνέπεια, πολλών ιδιοτήτων της ελληνικής φυλής, καλών ή κακών... κλπ. κλπ

Θα μπορούσα, με την ίδια λογική να επικαλεστώ το "γιά όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες, γενικώς" που λέει και το τραγούδι (και μάλλον θα είχα περισσότερο δίκαιο από τον Ναπολέοντα)...

Ωχ... δεν το σκέφτηκα... λες να το πάρει είδηση ότι μιλάμε γι' αυτόν? Καήκαμε,.... Θα το πάρει επάνω του και τότε... ποιός τον σταματάει...

(Συγνώμη γιά τις ανορθογραφίες μου στο προηγούμενο σχόλιο στην Κατερίνα, αλλά, ναι... δίκιο έχεις... γράφω γρήγορα...

Πάντως, δεν έχεις παράπονο... Πολλά έγραψα αυτό το Week End (πάλι ελληνικά...) ας όψεται ο καιρός.

Εισαι στο νησί... Σε ζηλεύω ΑΦΟΡΗΤΑ! Λατρεύω τα μεγάλα νησιά...
Ακούς και τα κύματα... Ασε...

tractatus είπε...

Τελικά εδώ συνεχίζουμε τη συζήτηση ή μιλάμε υπο τύπου γενικής κουβέντας γιατί μπορούμε να πάμε και στο chat..
Λέω μάλιστα να προσκαλέσουμε αργότερα και την Κατερίνα και τοβ Ναπολέοντα;; Αλλιώς και βέβαια θα μας παρακολουθήσει τώρα και ποιός ξέρει τι θα γράψει...

OnWine είπε...

ΟΚ... Με επανέφερες στην τάξη...

Πάντως, θα παραβώ μιά (και τελευταία) φορά τον κανόνα, γιά να σου πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, γιά την απάντηση που έδωσες στον Elias...

Από το επόμενο, μόνο σχόλια πάνω στο θέμα...

tractatus είπε...

sxoliasti
..........!!!......

katerina είπε...

Τελικά πρέπει να οργανώσω την βόλτα μου, γιατί χάνω τα καλά.
Για το δικοματισμό, τι άκομψη λέξη, τα είπατε, τα είπαμε και στο blog του sxoliasti.
Αλλά να βάλω και μια άλλη παράμετρο. Όλοι νοιωθουμε, καταλαβαίνουμε, ότι τα κόμματα δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν έτσι. Και με εκπλήσσει, ότι την ίδια στιγμή που κάποιος το λέει, την ίδια στιγμή θεωρεί μείζον το θέμα του Αρχηγού του κόμματος. Και το ανακυκλώνει. Μήνες τώρα παρατηρώ εγκλησεις και αντεγκλησεις από ΓΑΠικούς και ΒΒικούς, να διασταυρώνουν τα ξίφη τους, λες και ζούμε στην Ρώμαική Αυτοκρατορία και μιλάμε για τον Καίσαρα. Αρα πρώτα βλέπουμε και αναθεωρούμε την άποψη μας για τα κόμματα και μετά καταλαβαίνουμε ότι το ποιος θα είναι Πρόεδρος είναι κουβέντα δευτερευούσης σημασίας.
Υ.Γ.Ενα κλασσικό δείγμα αναχρονισμού της Αριστεράς, θεωρώ ότι είναι και η ιστορία Τσίπρα. Η αειπάρθενος Ελληνική Αριστερά πιστευει ακόμα και στηρίζει τις ελπίδες της στον ...Αρχηγό. Τελικά τώρα που τους πείσαμε ότι είναι σημαντικό θέμα, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε εμείς τις απόψεις μας.

Ναπoλέων είπε...

@ Sxoliastis
Tί είναι αυτά που γράφεις, άνθρωπέ μου;
«Νομίζω ότι είναι προφανές ότι ο δι-αρχηγισμός (κατά την Ναπολεόντια ορολογία) είναι απότέλεσμα, συνέπεια, πολλών ιδιοτήτων της ελληνικής φυλής, καλών ή κακών... κλπ. κλπ»
Eπειδή όμως γράφω, λέω και έχω ως πραχτική τα ακριβώς αντίθετα μήπως έχεις κάποιο πρόβλημα με τα μάτια σου ή με τό μυαλό σου;;;

Ο αρχηγισμός είναι αυτό που, εκμεταλλευόμενος τη συγκυρία, έφτιαξε ο Καραμανλής με το δικό του Σύνταγμα και εκλογικό σύστημα και που το τροποποίησε ο Αντρέας προς το πιό αρχηγικό, και νάτος!, νάτος! ο δι-αρχηγισμός...

Ποιά «ελληνική φυλή» και κουταμάρες... Πού τά είδες αυτά;;; Μήπως απλώς επιθυμείς, για τους δικούς σου λόγους, να έχω πεί ή υπονοήσει τέτοια, και, μιά και δεν τά είπα, λές εσύ ότι τά είπα και ...καθάρισες;;; Ψάξτο λίγο το ζήτημα. Είναι σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα αυτό.

Εγώ τά γράφω αυτά από τό 1974 κι εσύ κάθεσαι και μού τσαμπουνάς ό,τι σού κατεβαίνει νομίζοντας ότι μπορείς να διαστρεβλώνεις ατιμώρητα ισχυριζόμενος ότι «(κατά την Ναπολεόντια ορολογία) είναι απότέλεσμα, συνέπεια, πολλών ιδιοτήτων της ελληνικής φυλής, καλών ή κακών» ;;;

Τό 'γραψες εσύ και ...άρα είναι έτσι;;;
Ξεκαβάλησε το καλάμι!
Γρήγορα!

Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα...

tractatus είπε...

katerina συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες για τον ΣΥΝ...είμαι δε πεπεισμένη οτι πολύ σύντομα θα αρχίσει αυτή η 'φούσκα' στα περι νέων προσώπων, μόνο και μόνο για να δείξουμε ότι εμείς είμαστε άλλοι εξαιτίας του προσώπου, θα σκάσει.Εχεις απόλυτο δίκιο.
Ναπολέοντα νομίζω ότι θα πρέπει να είσαι πιο κόσμιος με τον sxoliasti...που μάλλον παρανόησε...αλλά επειδή έχετε δικό σας κώδικα επικοινωνίας θα τα βρείτε...
Συμφωνώ μαζί σου πάντως ότι το θέμα του δικομματισμού είναι τελικλά δι-αρχηγισμού που το ξεκίνησε ο Καραμανλής και το συνέχισε ο Ανδρέας. Σήμερα, θέλω να πιστεύω ότι αυτό τείνει να είναι ξεπερασμένο...φθάνει να δημιουργηθούν οι εναλλακτικές στην κοινωνία...Να σταματήσει αυτό το περίφημο: Σπέρμα, αίμα, χρήμα....!!!