Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Πώς φτάσαμε ως εδώ;


Είναι ένας φαύλος κύκλος: Πρώτα είναι το εκλέγεσθαι και μετά, αφού γίνει αυτό, είναι το εκλέγειν. Λογικά η σειρά θα έπρεπε να είναι αντίστροφη αλλά δεν είναι . Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτός που θέλει να εκλεγεί πρέπει να έχει λεφτά, προσβάσεις στον τύπο, συνδικαλιστική θητεία, ενδεχομένως ένα όνομα γνωστής οικογενείας, να είναι γνωστός ηθοποιός, πρωταθλητής ή τέλος πάντων να έχει μια γερή συγγένεια εξ αγχιστείας. Κάποια από αυτά, αν όχι όλα, τα χαρακτηριστικά καλείται να έχει κάποιος για να κατέβει στην αρένα. Γιατί περί αρένας πρόκειται όταν τα περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εξασφαλίζουν απαραίτητα και την ικανότητά του να εκπροσωπεί και να διαχειρίζεται εξουσία….Πολλοί μάλιστα από τους υποψηφίους, τυγχάνει να μην έχουν εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια και, να ‘απασχολούνται’ με αποσπάσεις άλλοτε σε κομματικές κι άλλοτε σε θεσμικές θέσεις. Η εργασία με ωράριο, αν ποτέ υπήρχε, είναι κάτι που ανήκει στο απώτερο παρελθόν. Είναι έτοιμοι επαγγελματίες της πολιτικής αλλά χωρίς επάγγελμα.


Με όλα αυτά ή με κάποια από αυτά ο πολίτης αποφασίζει να εκλέξει λέγοντας ότι «γνωρίζει τον υποψήφιο»!!! άλλοτε γιατί ήταν γιος ή κόρη του τάδε, άλλοτε γιατί ήταν καλός σε ιατρικά ή νομικά θέματα, άλλοτε γιατί τον έχει δει πολλές φορές πρωτοσέλιδο ή στην τηλεόραση κι άλλοτε γιατί κάποτε ο ίδιος ή ο πατέρας του τον είχε βοηθήσει να βγάλει μια άδεια….


Η ερώτηση είναι: Είναι όλα αυτά κριτήρια για να εμπιστευτείς κάποιον στα Κοινά;


Τι βλέπουμε σήμερα εξαιτίας όλων αυτών των κριτηρίων; Ένα φαύλο κύκλο. Πολιτικούς αναμεμειγμένους και υποχρεωμένους σε δημοσιογράφους, εκδότες φιλικά διακείμενους σε πολιτικούς, χρήματα που αλλάζουν χέρια, διαφημίσεις, τηλεδικαστήρια και ανθρωποφαγία, τηλεθεάσεις, πρωτοσέλιδα προσωπικές στιγμές, dvd, εκπομπές υποστήριξης, επεξηγήσεις, η Ευελπίδων, αυτοκτονίες, πτώσεις, εκπτώσεις....απαξίωση. Πώς φτάσαμε ως εδώ, λοιπόν;

Μέσα από τις επιλογές μιας κοινωνίας που ψηφίζει θέαμα, "σπέρμα, χρήμα και αίμα", όπως θάλεγε ο Κοτσιάς. Είναι πολύ απλό.


Από εκεί και πέρα η δήλωση του πρώην πρωταθλητή: «Τύχη αγαθή ικανότητος ένεκα και ήθους αμέμπτου καλής παιδείας άμα», σας θυμίζει κάτι; Πάμε απο την αρχή τον κύκλο;!

10 σχόλια:

tzonakos είπε...

Για την "αρένα" συμφωνώ.
Εχεις να πείς πολλά πράγματα και οταν τα λές γρήγορα και μαζεμένα γίνεσαι ακόμα πιο κατανοητή.
Απο όσα βλέπω γύρω μου, έχεις δίκιο. Πρέπει να χει κανεις τα κοννέ του για να αναμιχθεί με την πολιτική με ελπίδες να πάει μπροστά και να κάνει κάτι.
Εαν ενας τυχαίος χωρίς πολλές γνωριμίες το κάνει θα ειναι πολύ τυχερός αν πετύχει.
Ομως οι συνδικαλιστές ειδικά ειναι πουλημένα τομάρια οι περισσότεροι.
Και ο κόσμος εχει μπουχτίσει απο ψεύτες και απο κομματόσκυλα.
Αγνό συνδικαλιστή αν βρει κανεις θα ναι τυχερός.
Το χειρότερο ειναι που θεωρούν εαυτούς εκκολαπτόμενους πολιτικούς, και παίζει μια μερα να τους δούμε και σε πόστο. Οχι αυτο που θα θέλαμε.
Υπάρχει πια πολλή απαξίωση στην πολιτική.

Γιώργος Ασημακόπουλος είπε...

Πες το απλά: είσες τι παθαίνεις αν ψηφίζεις Κουκοδήμο;)

Grammateas είπε...

Πλέον μόνο όσοι διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά εκλέγονται. Όμως ανάλογα ποιους εκλέγουμε τέτοιες λύσεις να περιμένουμε για τα προβλήματά μας. Αν εκλέγεις ηθοποιούς, αθλητές, δημοσιογράφους, άεργους κλπ μην περιμένουμε να λυθούν τα προβλήματα μας.
ΥΓ: Μπράβο στον Κουκοδήμο για την αποστηθιση της φράσης! Θα ήθελα όμως αν ήμουν εκεί να μας έλεγε και μία ακόμα, όποια ήθελε, αν ήξερε και άλλη...

Elli είπε...

tractactus, εγώ πιστευω ότι η βουλή είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας όσον αφορά τον τρόπο σκέψης των ψηφοφόρων. Κοινώς, ότι ψηφιζουμε είμαστε.
Δεύτερον, είμαι υπέρ της καθολικής αντοπροσώπησης της κοινωνίας στη βουλή. Δηλαδή, να διαλέξουμε όλους εκείνους που έχουν όραμα και διάθεση να δουλέψουν για το κοινό καλό, απόλες τις κοινωνικές και οικονομικές ομάδες, όχι απαραίτητα τους καταξιωμένους επαγγελματίες και μορφωμένους αλλά τους τίμιους και πρόθιμους, οραματιστές πολίτες. Χρειάζονται βέβαια και τα κομματόσκυλα διότι κακά τα ψέματα εκείνοι κάνουν (σε κάποια κόμματα) πολύ οργανωτίκή δουλειά, αλλά όχι μόνο. Ο Σημίτης έκανε το βήμα στο ΠΑΣΟΚ και παραγκώνισε λίγο όλους εκείνους που εγώ ονομάζω "τρωκτικά" του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια επανήλθαν δυστυχώς μετά το 2004. Θα δούμε...

tractatus είπε...

Τζόννυ πρέπει να πάρουμε το όπλο μας ;-) αυτό είναι σύντομο και περιεκτικό....Κοννέ φίλε μου, μόνο κοννέ. Σωστά το λές. Οι άλλοι "όπου φτωχός και η μοίρα του" ή "σόι πάει το βασίλειο" Σκέτος νεποτισμός. Κι όλοι έχουν σειρά βρε παιδί μου, σήμερα αυτό, αύριο το άλλο, μια συνεχής 'επαγγελαμτική δράση'στο άθλημα...!!!
George το είπες εσύ απλά οπότε ΟΚ. Κι αυτός είναι και νεόκοπος. Οι άλλοι που είναι πιο περπατημένοι;
grammatea Η απάντηση για τον Βουλευτή είναι: "Αμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς..."
ellie καλώστην!Εμείς οι γυναίκες θα βάλουμε τα πράγματα σε τάξη(αστειόμαστε βρε! ;) αντε μη σας πάρουμε την πρωτοκαθεδρία...
συμφωνώ για το αντιπροσωπευτικό δείγμα που λές ωστόσο δεν υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες που να προωθούνται τέτοιοι άνθρωποι με τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις. Ακόμα η κοινωνία μας που, είναι ένα κομμάτι της Βουλής, όπως τα λές έχει μάθει και κακομαθαίνει κάθε μέρα να συμβουλεύεται το θέαμα και να ψηφίζει διασημότητες που με τη σειρά τους συντηρούν τη διασημότητά τους (βλ. post σου) μέσω της διαφήμισης. Τώρα για τον Σημίτη δεν συμφωνώ κι αυτό το να διαλύεις χωρίς να τοποθετείς κάτι καλύτερο στην ίδια θέση, δεν μου κάνει και το πιο σοφό...μάλλον σαν εκδίκηση μου φέρνει. Και μετά τι; Ετσι πρέπει ν'αναρωτιέται ένας σοφός της πολιτικής. Δεν αφήνουμε πίσω καμένη γή....;-)!

tzonakos είπε...

Ρε γμτ, μια κι αναφέρθηκε ο Σημίτης, εχω απογοητευτεί κάπως με την όλη στάση του...
Περίμενα πιο πολλά αυτο τον καιρό απο αυτόν. Μυστήριο...

Elli είπε...

tzonako, γέρασε ο Σημίτης αλλά μάλλον κάποιο λόγο θα χει να απέχει. Φοβάμαι ότι όπως τότε υπονόμευαν η Παπανδρεικοί τον Σημίτη, τώρα υπονομεύουν οι εξυγχρονιστές τον Παπανδρέου. Μακάρι να βγώ ψεύτρα.

tractatus είπε...

Είπαμε: Με αυτά και με κείνα αντί να δούμε τι κάνουμε για την επανασύνδεση με την πολιτική εντός της κοινωνίας και του κόμματος, εμείς μιλάμε για τις φίρμες. ΟΚ καλές είναι κι αυτές αλλά στην σωστή ώρα και στον σωστό ρόλο και χωρίς, κυρίως, να θέλουν ακόμα αυτοί να αποφασίζουν προς τα που θα πάει η βάρκα.: Ελεος με τους πρώην ούτε γκ.....να ήταν!

Ανώνυμος είπε...

χμ, τουλάχιστον ο συνδικαλιστής ή ο αυτοδιοικητικός έγινε γνωστός με την όποια δημόσια και σχετική με την πολιτική δράση του -καλή ή κακή- για κάποια χρόνια..
Αν και έχει την προβληματικότητα , όπως κατάντησε το θέμα δεν είναι το ίδιο με το να είσαι γόνος ή σταρ.
Επίσης δημόσια δράση είναι και η συμμετοχή στα κινήματα, χωρίς ντε και καλά να είσαι εκπρόσωπος.
Υπήρξαν άνθρωποι που έγιναν με τον αθεναρό αγώνα τους γνωστοί, χωρίς να εκπροσω΄πούν κανένα παρά μόνο τον εαυτό τους. Δυστυχώς σπανίζουν αυτοί οι άνθρωποι, ή δεν τους μαθαίνουμε!

tractatus είπε...

ΚαπΚουμ συμφωνώ με τη δράση των μεμονομένων ατόμων γιατί τις περισσότερες φορές έχει το ρίσκο της μοναξιάς αλλά και του συγκερασμού πολλών που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν...Οσο για τους συνδικαλιστές θα σεβόμοθνα τη δράση τους αν δεν είχε βασιστεί κατά κόρον σε μηχανισμούς και ανταλλαγές....