Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Σημειολογία και Πολιτική

Φαίνεται περισπούδαστος ο τίτλος, αλλά ξέρετε, δεν είναι. Είναι μια απλή καθημερινή παρατήρηση όπου υπάρχουν, κινούνται, παίρνουν θέση οι άνθρωποι. Από το τραπέζι εργασίας μέχρι το τραπέζι διασκέδασης. Σε όλες τις στάσεις τους(σωματικές και θεσμικές) οι άνθρωποι εκφράζουν, καταγράφουν, ξεχωρίζουν για κάτι. Κάτι που κουβαλάνε εξαιτίας όσων προϋπήρξαν στη ζωή τους, έστω και για μια φορά.

Έτσι έχουμε εκείνους που πάντα κάθονται στις πρώτες θέσεις εθιμοτυπικά, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πλέον λόγος, είναι πάντα συντονιστές σε συζητήσεις, ακόμα κι όταν δεν κατέχουν το θέμα, είναι Πρόεδροι σε πάνελ, ακόμα κι όταν το πάνελ δεν υπάρχει εξαιτίας διαρροών σε διαδρόμους, είναι εσαεί σύνεδροι και, μάλιστα, εκλεγμένοι, ακόμα κι όταν δεν πατάνε στις συνεδριάσεις, είναι πάντα συμ-μέτοχοι, συν-διαμορφωτές, ακόμα κι όταν δεν ήταν παρόντες στη ψηφοφορία, είναι εκεί γιατί πρέπει να είναι και όχι γιατί πιστεύουν ότι κάτι θα γίνει επειδή είναι.

Κι είναι και οι άλλοι: Αυτοί που τους δίνουν το βήμα να το κάνουν. Αυτοί που χειροκροτάνε όταν στο τέλος οι θέσεις είναι πλέον κατειλημμένες και γεμάτες και όταν όλα έχουν ‘αποφασιστεί’.


Ας δοκιμάσουμε να δούμε από ποια μεριά κοιτάμε τον εαυτό μας; Αυτό είναι κάτι. Οταν γίνεται με ειλικρίνεια, φυσικά...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ο κόσμος έχει αποφασίσει. Επιλέγει αυτόν που κάθεται για να τον βρίζει και να για να βγάλει από πάνω του την ευθύνη.
Στο λέω δυστυχώς σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να καταλάβουν τις καρέκλες, ειδικά αν δεν υπάρχει κάτι ψητό.
Στο λέω, λόγω τιμής, έχω απογοητευτεί και από την νοοτροπία πολλών και από αυτούς που κάθονται στις καρέκελες (όχι από τις θέσεις τους αυτό είναι διακίωμά τους, αλλά από την νοοτροπία), αλλά και από αυτούς που τους τις δίνουν.
Και στο λέω, εγώ που κάθομαι σε μια μικρή, πολύ μικρή καρέκλα.
Ματώνω για να πάρω μια καθαρή θέση.
Οι άνθρωποι (αυτό μας έκανε η επικοινωνιακότητα και το χαλαρό..)δεν έχουν θέσεις, αλλά δουλεύουν με ενδεχόμενα..

tractatus είπε...

Αυτό που λές ότι σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να καταλάβουν τις καρέκλες...πολύ σωστό. Αυτό το έλλειμμα έχει εκθρέψει άχρηστους -διαθέσιμους.
Τώρα για το ψητό, επίσης, έχεις δίκιο.
Αυτό που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο είναι αυτό που λες ότι είναι σε θέσεις -χωρίς θέσεις αλλά με ενδεχόμενα...Σκέψου να παίρνουν αποφάσεις για άλλους....

gpapoul είπε...

Ελένη αυτό που λες είναι πάρα πολύ σημαντικό, και νομίζω ότι αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό το σημερινό κυρίαρχο πρόβλημα του Κινήματος (αλλά και της πολιτικής γενικότερα) περί ορθής δημοκρατικής λειτουργίας, περί ανανέωσης προσώπων κτλ. Η συγκεκριμένη κατάσταση που επικρατεί συνήθως και που πολύ σωστά περιγράφεις, συμπυκνώνονται δύο πολύ αρνητικές συνέπειες:
1) Απαξιώνετε η συμμετοχή, αφού είναι προαποφασισμένες οι θέσεις -οι οποίες παίρνουν αξία μόνο σαν θέσεις και όχι σαν περιεχόμενο.
2)Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα συνεχώς, σε ρόλο "υπευθύνων" και "συντονιστών" απαξιώνουν στα μάτια του όποιου, θεατή ή συμμετέχοντα, την συνολική εικόνα του φορέα που εκπροσωπούν.
Πως βγαίνουμε από το αδιέξοδο;
Αυτά τα θέματα τα λύνει συνήθως η ορθή δημοκρατική λειτουργία του όποιου φορέα. Ας την διεκδικήσουμε.
Υ.Γ. Το λυπηρό είναι ότι οι συγκεκριμένες "κερωμένες" μορφές, γίνονται πολλές φορές παράδειγμα για τους νεότερους, αρκετοί από τους οποίους, εκλαμβάνονται ως τέτοιου είδους τη συμμετοχή και προσπαθούν να τους μοιάσουν.

tractatus είπε...

gpapoul τα είπες όλα και πολύ καλύτερα απο εμένα. Αυτό με τους νεότερους δε που πιστεύουν ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα και κάπως έτσι θα τα συνεχίσουν κι αυτοί(όχι όλοι φυσικά) είναι που με ανησυχεί περισσότερο απ' όλα! Γιατί αν δεν υπάρχει συνέχεις, ποιός ο λόγος να παραδώσεις κάτι;
Ισως γι' αυτό άλλωστε παιδιά με καθαρά μάτια και λόγο(όπως οι έφηβοι βουλευτές) ξεκινάνε με τις καλύτερες προϋποθέσεις και χάνονται στον δρόμο...
Το αποτέλεσμα της απαξιώσης στρέφεται ενάντια όλων στο τέλος...απλά όσοι έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι δεν το καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν...
...εχουμε συναντηθεί πάντως...στο σπόρτινγκ και μάλιστα σου έλεγα "Που σε ξέρω;-πού σε ξέρω;"

OnWine είπε...

Εξαιρετικό σχόλιο, ευθύβολο, σύντομο και περιεκτικό.

...και με εφαρμογή σε πολύ περισσότερους χώρους από αυτόν που υποννοείς...

tractatus είπε...

Δυχτυχώς σχολιαστή, έχεις δίκιο ότι η απαξίωση είναι παντού πλέον. Αρχίζει απο το σχολείο...τι να λέμε τώρα;
Ο καταμερισμός είναι ισόποσος απλά δεν το καταλαβαίνουμε όταν δεν μας ακουμπάει άμεσα. Βλέπεις τώρα τους δημοσιογράφους που διατείνουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι όλοι ίδιοι; Ναι. Αλλά όλοι το λέγανε μεταξύ τους. Μικροί και μεγάλοι χαζογελούσαν....

Matrix είπε...

Υπάρχουν και άλλοι που πηγαίνουν, ακούνε, μιλάνε όταν νιώθουν ότι πρέπει να βοηθήσουν, χωρις να τους ξέρουν αρκετοί από αυτούς εκεί μέσα, είτε από αυτούς του πάνελ, είτε από τους άλλους.

Και όταν νιώθουν ότι τους "παρασύρει" το κλιμα και οδηγούνται με μια αυτόματη διαδικασία προς το πάνελ ή στο απαθές ακροατήριο, πρέπει να κάνουν λίγο αποτοξίνωση...

tractatus είπε...

matrix ξέρω τι εννοείς και δεν σου κρύβω ότι αυτή την αποτοξίνωση τη σκέφτομαι πολλές φορές. Ομως, τα Κοινά (όχι απαραίτητα τα κομματικά γιατί αυτό πιάνει κι άλλους χώρους) είναι αλήθεια ότι θέλουν γερό στομάχι. Οταν τους αφήνεις δε να αλωνίζουν πιστεύοντας ότι αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν (εξαιτίας της 'αναγνωρισιμότητάς' τους) τότε γίνεσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος.
Θα σύμφωνήσω πάντως με το ο,τι αν τελικά κάνουμε κάτι πρέπει να το κάνουμε πρώτον γιατί μας αρέσει και δεύτερον γιατί έχει προοπτική να μας κάνει καλύτερους σαν ανθρώπους...ειδάλλως το διάλλειμμα για τσιγάρο μπορεί να γίνει έξοδος ;)

Grammateas είπε...

Ελένη αυτή η κατάσταση που περιγράφεις και είναι πραγματική εντάσσεται πιστεύω στην γενικότερη στρατηγική ν' απασχοληθεί ο πολίτης με το πρόβλημα επιβίωσης του και να αφήσει τις θέσεις ευθύνης σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο στους γόνους τζακιών ή στους γόνους εχόντων και κατεχόντων. Αυτό που θέλουμε είναι ίσες ευκαιρίες. Παλιά υπήρξε τώρα όχι. Γυρνάμε ολοταχώς στην Ελλάδα του 1950, πολιτικά τουλάχιστον. Το τεφτέρι και τα υπερχρέη επιστρέφουν, σε λίγο θα υπάρχει και ο κομματάρχης στην πλατεία που θα τα σβήνει...

tractatus είπε...

Αστα να πάνε γραμματέα. Το θέμα είναι ότι τα τραίνα περνάνε κι εμείς μένουμε πίσω...κι ασχολούμαστε με το dvd και τους μεγαλοεκδότες. Πρέπει να υπάρξει μια αναθεώρηση του πολιτικού στην Ελλάδα γιατί έτσι όπως πάμε σύντομα θα εξαφανιστούμε...