Καθρέφτες

...και βέβαια η δυναμική είσοδος Σαμαρά είναι σαν έτοιμη απο καιρό.

Ακόμα κι εγώ την είχα προβλέψει.... και φυσικά αυτό θα έχει αντίκτυπο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό. Η ιστορία συνηθίζει να εκδικείται αυτούς που δεν βλέπουν πέρα της μύτης τους. Τα πράγματα είναι πάντα δυναμικά και αυτό που έχει αξία στην Πολιτική είναι να μπορείς να προβλέπεις έγκαιρα ακόμα και τις ανατροπές. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θυμίζει τη σημερινή κυβέρνηση πριν απο 2 χρόνια ακριβώς. Με τη μόνη διαφορά οτι ο απερχόμενος Πρόεδρός της ΝΔ αφήνει πίσω του μια ανομολόγητη ακόμα αλήθεια απο τους επίδοξους συνεχιστές του: οτι πέρα απο τη παγκόσμια κρίση ευθύνεται κι ο ίδιος για όλα όσα έχουν συμβεί στην οικονομία της χώρας. Είναι εντυπωσιακό αλλά μόνο ένα δεξιό κόμμα...ίσως και ένα ακραίο αριστερό ΔΕΝ ΜΙΛΑ για τα αίτια της ήττας, δεν κάνει κριτική στα λάθη του, δεν δίνει την ευκαιρία σχηματισμού πολιτικού λόγου εντός του. Γιατί πέρα απο τα πρόσωπα αυτό που πρέπει να αναδεικνυεται πάντα μέσα απο τις περιόδους κρίσεις είναι νέες μορφές διαβούλευσης και λογοδοσίας. Αλλωστε τα πρόσωπα είναι φορείς απόψεων και πολιτικών επιλογών.

Η πολιτική της διεκπεραίωσης σε στύλ πρωτοκόλλου φυσικά είναι μια χρόνια ασθένεια του πολιτικού συστήματος και η κατ' αποκοπήν αλήθεια μια ακόμα τακτική του τα τελευταία ...δεν θυμάμαι, αλλά, πολλά χρόνια. Η επικοινωνία του φαίνεσθαι αλλά όχι του είναι, επίσης, είναι μια άλλη τακτική που δεσμεύει αντι να απελευθερώνει, που καθυστερεί αντί να ανατρέπει, που καθηλώνει αντί να τρέχει για την αυριανή ημέρα.

Με αυτές τις συνθήκες ίσως τελικά αυτοί που δικαιώνονται να είναι οι ψιθυριστές. Απλά γιατί αυτοί κουβεντιάζουν ό,τι οι υπόλοιποι θάβουν. Κι αυτό που θάβεται επιμελώς στην ΝΔ είναι η ανικανότητα του πρώην Προέδρου της και η αποτυχία των περισσότερων στελεχών της να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος της γενναιοδωρίας ενός λαού που ξέρει να δίνει ευκαιρίες αλλά φυσικά και να παίρνει!

Τα χαρακτηριστικά της ήττας της ΝΔ δεν είναι τυχαία. Είναι σημάδια των καιρών και ως τέτοια ΠΡΕΠΕΙ να τα λαμβάνουμε υπόψη για το μέλλον. Γιατί ο ενασχολούμενος με τη Πολιτική, αυτό που λέμε πολιτικό όν, είναι τελικά αυτός που βλέπει μπροστά. Και το μπροστά εμπεριέχει πράξη και σκληρή δουλειά -όχι στα κόμματα- αλλά στην κοινωνία.