Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

ΒΑΤΟ ΠΕΔΙΟ...


Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, μια παρέα θεσσαλονικιών και αθηναίων δημοσιογράφων βρέθηκε για ένα τριήμερο στο Άγιο Όρος και διανυκτέρευσε σε ένα κελί, που κρατούσε ένας μοναχός.
Στην ολονύχτια κουβεντούλα, επί παντός του επιστητού, ο γερο-μοναχός (παλιός αντάρτης του ΕΛΑΣ, που διέφυγε στο εξωτερικό για χρόνια και επέστρεψε να τελειώσει τη ζωή του στο μέρος που είχε βρει προσωρινό καταφύγιο στον εμφύλιο) έθεσε στην παρέα το ερώτημα: Ποιο θα είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα βρει μπροστά του ο παγκόσμιος καπιταλισμός τα επόμενα χρόνια;

…Η σχεδόν ομόφωνη απάντηση ήταν «η καταστροφή του περιβάλλοντος».

Οι δημοσιογράφοι, από κεντροαριστερών έως ακροαριστερών αντιλήψεων, αγόρευαν φανατικά για να υποστηρίξουν την – κοινή – θέση τους. Για το πώς το κεφάλαιο, έχοντας ως μόνο κίνητρο και οδηγό το κέρδος, θυσιάζει αδίστακτα το περιβάλλον, τον πλούτο της φύσης, σε γη, αέρα και θάλασσα, προκειμένου να αποκομίσει κι άλλο, περισσότερο κέρδος.

Πώς καίει και οικοπεδοποιεί τα δάση, πώς χτίζει τις παραλίες, πώς δηλητηριάζει το νερό, το χώμα, τον αέρα, με δηλητήρια, λιπάσματα, μπετόν, απόβλητα, μεταλλαγμένα προϊόντα, αυθαίρετα σπίτια, ξενοδοχεία, εργοστάσια. Πώς τα κράτη σε Δύση και Ανατολή ξεπουλάνε τον φυσικό - εθνικό - ανθρώπινο πλούτο, για να τον κάνουν παράδεισο εκμετάλλευσης οι κάθε λογής «επενδυτές» και κερδοσκόποι. Πώς οι κυβερνήσεις βομβαρδίζουν στο Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τη Γιουγκοσλαβία με «μίνι πυρηνικά» που θα σκοτώνουν και θα τερατογεννούν για γενιές.

Πώς οι πολίτες - καταναλωτές, ακολουθώντας το παράδειγμα των «μεγάλων» καταστρέφουν ό,τι «μικρό» τους βρίσκεται βολικό. Από τις πλαστικές σακούλες, τα πλαστικά φαγητά μέχρι τα «θηριώδη» Ι.Χ. που κατακλύζουν τους δρόμους και τα αυθαίρετα που χτίζουν σε καμένα δάση και πάνω στο κύμα.

Αυτά κι άλλα πολλά αράδιασαν οι φίλοι δημοσιογράφοι, με ευγλωττία, που υποστηριζόταν δυναμικά από το εξαιρετικό ρακί παραγωγής του γερο-μοναχού. Ο οποίος, ενώ η ώρα του όρθρου είχε παρέλθει, χωρίς το αντίστοιχο τελετουργικό του Αγίου Όρους, είπε «ευλογώντας» το τελευταίο καραφάκι: «Ρε κορόιδα δημοσιογράφοι, ο καπιταλισμός, την προστασία του περιβάλλοντος θα την κάνει βιομηχανία. Θα λανσάρει καινούργια αυτοκίνητα, καινούργιες μορφές ενέργειας, καινούργιες τεχνολογίες, κανούργια προϊόντα οικολογικά, κάθε είδους. Και θα μας βάλει να τα αγοράζουμε, να τα χρησιμοποιούμε, να τα επιδοτούμε. Αυτοί που καταστρέφουν σήμερα το περιβάλλον, αύριο θα απαιτούν να τους πληρώσουμε για να το σώσουν.

«Και τότε ποιο θα ’ναι το μέγιστο πρόβλημα, γέροντα, τα χρόνια που ’ρχονται» ρώτησαν. «Οι ορδές των πεινασμένων στον τρίτο κόσμο και των φτωχών και ανέργων στον ανεπτυγμένο» απάντησε ο γέρος και καληνύχτισε, στραγγίζοντας το ποτήρι του. «Ευλογημένο να ’ναι» μουρμούρισε.

Ο γέρος ζει ακόμα (κοντά στα 87) και η «προφητεία του» κοντεύει να εκπληρωθεί.

Εξάλλου το «νέφος είναι πολιτικό», που είπε και ο συγχωρεμένος ο Τρίτσης.

(Ποντίκι, 5.6.2008)

12 σχόλια:

common people είπε...

Ενδιαφέρον αλλά παραμύθι μου φαίνεται.

Greek Rider είπε...

Ωραίος ο διάλογος. Με την ίδια λογική και οι πλούσιοι θα μπουν στην παραγωγή και θα φάνε ψωμάκι. Ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο σύστημα για να παράγει υλικό πλούτο. Πιστεύω όμως ότι και τα δύο θα συμβούν.

tractatus είπε...

common καλωσόρισες. Ξέρεις με τα παραμύθια πολλές φορές αποκαλύπτεται η αλήθεια ή χτίζεται πάνω σε αυτά....το έχει διασταυρώσει η ίδια η ζωή. Στο συγκεκριμένο 'παραμύθι' (εάν είναι παραμύθι) έχει πολύ πιο ενδιαφέροντα στοιχεία για να τα δεί κάποιος...και μάλιστα να τα διασταυρώσει με τη πραγματικότητα.

tractatus είπε...

GR εδω μπλέκονται σειρά θεμάτων. Οι παπάδες, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και φυσικά όλα αυτά είναι μια σημειολογία εξαιρετικά βατού πεδίου για τον καπιταλισμό....Αυτό είναι και το μήνυμα της ιστορίας για μένα. Η προετοιμασία του πλούτου για το μέλλον όταν αυτή η εκδοχή του θα έχει καταρρεύσει.....:)
Πώς λένε...Πάμε γι' αλλα!

still-elate είπε...

Έγραψε!!! Πολύ καλό!!! Μόνο που ακόμα πληρώνουμε τις πατέντες, γι αυτο και δεν ειναι και τόσο διαδεδομένα τα προϊόντα. ΑΛλά όντως, έτσι θα γίνει, και είναι και το πιο λογικό...

Ανώνυμος είπε...

Πολύ Καλό.
Υπάρχει όμως πράγματι συνδιασμός των δύο δεινών.
Δεν μπορεί ένα κομμάτι του πλανητικού χωριού να παράγει συνέχεια καταναλωτικά προϊόντα, έστω "οικολογικά" (φιλικά στο περιβάλλον, "εκπληρώνοντας" νεο-ανάγκες που δημιουργεί το σύστημα. Ενώ οι ούτως ή άλλως περιορισμένοι πόροι της γης, ενεργειακοί και άλλοι, είναι αναγκαίοι για εκπλήρωση βασικών βιοτικών και κοινωνικών αναγκών πολλών περισσοτέρων ανθρώπων.
Εγώ μένω στο τελευταίο λόγο του καλόγερου.. "το ευλογημένο να' ναι" που δεν αναφέρται μόνο στο ρακί, αλλά και στην αναμενόμενη κρίση με την έννοια ότι κάτι πριν γίνει καλύτερο θα χειροτερέψει και αυτό φαίνεται να είναι κανόνας στην ιστορία..

ikor είπε...

Δεν αποκλείεται να συμβούν και τα δυο. Το ερώτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να τα αποτρέψουμε.

Μας έλειψες Ελένη!

NdN είπε...

Καλησπέρα Ελένη,

Πολύ καλός ο διάλογος. Και εγώ είμαι της άποψης ότι θα συμβούν και τα δύο και δεν πιστεύω πως δεν μπορούν να αποτραπούν καθότι είναι φυσική συνέπεια του μέχρι τώρα τρόπου ζωής μας. Απλά θα δημιουργηθούν ζώνες στις οπίες θα κατοικούν οι έχοντες και άλλες που κατοικούν οι "απόκληροι". Δεν είναι δύσκολο να συμβεί και δεν είναι μεσσαίωνας που οι πολλοί θα πάρουν τα σπαθιά για να κατακτήσουν τους λίγους. Σε περιόδους κρισεων θα υπαρξουν τρόποι να ελεγχουν τους πάντες. Απασιοδοξη άποψη, αλλά κάπου εκεί θα οδηγηθούν ατ πράγματα.

Καλό βράδυ!

tractatus είπε...

Ενα γενικό σχόλιο....
Τα σχόλια ξεκίνησαν με έναν ήλιο και έκλεισαν με ένα φεγγάρι...!!
Πλάκα είχε όταν τα είδα και είπα να το γράψω.
Θα ξεκινήσω απο την elate. Φαινεται οτι ο αμερικάνικος πολιτισμός ήξερε απο παέντες γι' αυτό άλλωστε και πέρασε πολύ πιο εύκολα στα σπίτια μας...είναι ίδιον των ανθρώπων και δη των δυτικών ίσως αν επιλέγουν το φάινεσθαι...επισης, είναι ίδιον των νεόπλουτων να τον διαιωνίζουν. Και, κυρίως, σε μια εποχή όπου η οικονομία καταρρέει μαζί με την πολιτική η πατέντα πρέπει να ξαναεφευρεθεί ακριβώς για να διαιωνίσει ένα σύστημα που δεν φαίνεται να ανακάμπτει πρώτα απ όλα πολιτικά....Ελπίζω να έγινα κατανοητή...:)

tractatus είπε...

καπκουμ είναι βαθύτατα πολιτική η απάντηση που δίνεις και γενικότερα οι σχολιασμοί σου...ήξερες οταν βαπτιζόσουν καπιταλιστικό κουμμούνι αλλά κι εγω όταν να ελεγα "αναρχικό σοσιαλιστή"
Το δεύτερο έχει περισσότερες προσδοκίες βέβαια απο το πρώτο...που δείχνει συμβιβασμένος :)
Μου άρεσε το κλείσιμο του καλόγερου κι εμένα γιατί γενικά είμαι αισιόδοξη ως άτομο...όμως, όμως...πέρνει χρόνο όλη αυτή η
"η αναμενόμενη κρίση με την έννοια ότι κάτι πριν γίνει καλύτερο θα χειροτερέψει και αυτό φαίνεται να είναι κανόνας στην ιστορία..." γιατί ακριβώς η ιστορία γράφεται πολύ αργά και γιατί το "πνεύμα του καπιταλισμού" πάντα ήταν ή 'να κοιμάσαι ήσυχα ή να τρώς καλά'...φυσικά σήμερα ούτε το ένα ούτε το άλλο γίνεται....

tractatus είπε...

ικορ ευχαριστώ :))))))
τώρα το τι θα γίνει στο μέλλον;;; Ισως μετά τη νύχτα να έλθει η μέρα αλλά αυτό χωρίς πραγματική πολιτική και μόνο με σκανδαλολογία δεν έχει νόημα...εξακολουθεί έτσι να κερδίζει ο ...επικοινωνιακός καπιταλισμός και τίποτα βαθύτερο. Αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να διαμορφώνεται ένα πολιτικό κίνημα με αρχές και στόχο αλλά αντί αυτού όλοι συζητούν απο φιλολογικά στην καλύτερη έως ποδοσφαιρικά στη χειρότερη...(καταλαβαίνω το ποδόσφαιρο και φυσικά το φανατισμό στην ομάδα αλλά η πολιτική δεν είναι μπάλλα...) Ισως γι' αυτό θα έπρεπε να είναι και περισσότερες γυναίκες στη βουλή...διακρίνω συνεχώς ποδοσφαιρική ορολογία και διάθεση στους 'αγώνες'κι αυτό που δείχνει για μια ακόμα φορά την ανωριμότητα των πραγμάτων....
ελπίζω να κάλυψα λίγο την έλλειψη...χαχαχα με τόσα που έγραψα....είναι σαν να έχουμε ανταλλάξει πολλές συζητήσεις. Νάσαι καλά!

tractatus είπε...

Και τώρα στο μεταμεσονύκτιο φεγγάρι που είναι πάντα εκεί....άλλοτε μισό άλλοτε ολόκληρο αλλά πάντα εκεί..δλδ στην Αγγλία φίλε μου Νίκο.
Και ενώ έχει όλα τα καλά του αυτό έχει κι ένα κακό...επίσης, την απόσταση....
αισιόδοξη η άποψή σου αλλά χωρίς να λέει και κάτι πιο συγκεκριμένο...το πόσο μεσαίωνας είναι ή όχι θα το δείξει η ιστορία που άλλοτε καλώς κι άλλοτε κακώς δείχνει οτι επαναλαμβάνεται ακριβώς γιατί οι ανθρώπινες αξίες είναι προσαρμόσιμες ακόμα και στην σημερινή εποχή της τεχνολογίας.
"Να εκτιμάς πολύ το χρόνο και να δίνεις κάθε μέρα πιο πολλή προσοχή να μη χάσεις τον χρόνο σου απο το να μη χάσεις το χρυσάφι ή το χρήμα σου. Μα αν πρόκειται για ψυχαγωγία, το ντύσιμο, τα ξεφαντώματα, τα χασομέρια, οι κακές συναναστροφές ή ο ύπνος να σταθούν πειρασμοί που θα σου κλέψουν το χρόνο σου, να εντείνεις την προσοχή σου....Πότε γράφτηκε; Baxter μόλις το 1638....
Καλή σου μέρα!