Ριμέϊκ

Είχα αποφασίσει οτι δεν θα ασχοληθώ με τις τελευταίες πολιτικές (;) εξελίξεις...ακριβώς γιατί αυτό το ερωτηματικό με έκανε να πιστεύω οτι δεν επρόκειτο για πολιτικές αλλά για επιχειρηματικές. Δηλαδή αυτό που τυγχάνει να είναι σήμερα η Πολιτική και οι εκπρόσωποί της...Αυτό που με πολύ ευκολία και κυνισμό ξεστομίζει ο Πολίτης λέγοντας ότι "η πολιτική είναι βρώμικη". Αλήθεια, όμως, πώς φτάσαμε ως εδώ γιατί τίποτα δεν τυγχάνει όταν κάτι καταλήγει να είναι 'βρώμικο'....

Αυτό, λοιπόν, που με εντυπωσιάζει ακόμα -ίσως γιατί δεν έχω ακόμα γίνει τόσο κυνική- είναι οτι οι περισσότεροι απ' όσους έχουν αναμειχθεί (κι εννοώ αυτούς που συνεργάστηκαν με όσους ακούγονται και όχι μόνο) παριστάνουν υποκριτικά ότι το θέμα δεν τους αφορά...ξεχνώντας οτι πέρα απο τα πρόσωπα που κατονομάζονται και θα ακολουθήσουν, υπάρχουν θεσμοί, συνεργασίες, φιλίες, ανταλλαγές, αναγνωρίσιμοι τρόποι και φυσικά σιωπές που όλα αυτά τα χρόνια της εξουσίας και όχι μόνον ...δεν μπορεί παρά να στηρίζονταν στο χρήμα. Κάνουν πώς ξεχνάνε ότι απο την εκλογή και τα χρήματα που 'υποθηκεύει' σε πακέτα εκδοτών και 'δώρα' ο υποψήφιος μέχρι και τη καρέκλα του που κάποια στιγμή ανταλλάσσει με μια άλλη, καλύτερη καρέκλα....το χρήμα είναι εντελώς απαραίτητο για να κερδίσουν.

Ακούστηκαν όλα αυτά για το κέντρο...η Χ. Τρικούπη, η Ριγγίλης κ.λ.π... Μα πώς θα συντηρηθούν όλα αυτά τα βουλευτικά και τοπικά γραφεία, αγαπητοί μου;

-Πώς θα συντηρηθεί ο μηχανισμός και η μοιρασιά;

-Πώς θα εξασφαλίσουμε τις παρέες μας και τους συγγενείς μας; Για ποιό λόγο σπουδάσαμε τα παιδιά μας σε τόσο ακριβά σχολεία και τους δώσαμε τόσα πτυχία;

-Πώς θα αποκτήσουμε 4Χ4 και σπίτι με πισίνα; Εξοχικό; Σκάφος;

-Αλήθεια, πώς θα κάνουμε διακοπές σε μέρη απάτητα για τους απλούς μισθωτούς ή τους νέους με πρώτο μισθό τα 700€;

-Πώς θα διασκεδάσουμε τη βαρεμάρα μιάς ρουτίνας αστικής τάξης χωρίς ουσιαστικά ενδιαφέροντα;

-Πώς θα συντηρήσουμε την ελίτ, τελικά;

Ο χρόνος που αφιερώνεται στην Πολιτική δεν είναι παρά μια συνηθισμένη δημοσιοϋπαλληλική εργασία όπου ο ένας με τον άλλον, ανεξαρτήτως κομμάτων πολλές φορές, θα συγκρίνουμε όλα αυτά τα αγαθά που με την ψήφο του ελληνικού λαού δικαιούμαστε εμείς περισσότερο απο όλους τους άλλους.

-Αλήθεια γιατί τα δικαιούνται αυτοί περισσότερο απο τους άλλους;

-Χρειάζονται ή όχι αποδείξεις τόσο για το πώς φτάσανε μέρχι εδω οικονομικά ή όχι; -Χρειάζονται αποδείξεις αν τελικά είναι αποτελεσματικοί γι' αυτό το οποίο τους εκλέξαμε ή όχι; -Κι αν όλα αυτά δοκιμάζονται στις εκλογές...τότε μήπως σε όλα αυτά συνδράμει και ο Πολίτης με την ανοχή του ή την εξαγορά του;

Και φτάνουμε στο σήμερα. Σταυρόλεξο: Ποιός, πότε, που και γιατί πήρε τόσα πολλά λεφτά. Δεν έχει νόημα να πώ το πόσα....τα λεφτά είναι πολλά. Και το χειρότερο...αυτοί που γνώριζαν είναι πολλοί, επίσης. Γιατί μπορεί να μη γνώριζαν το συγκεκριμένο αλλά γνώριζαν 'τι είθισται'. Και μάλιστα το είχαν αποδεχθεί ως φυσιολογικό...γιατί και οι ίδιοι ίσως είχαν δεχτεί απο άλλους επιχειρηματίες χρήματα κι μπορεί μετά τα επέστρεψαν κατακυρώνοντας έργα στους ίδιους τους δωρητές τους....Απο τη πεζοδρόμηση και τη φωταγωγία των δρόμων, μέχρι τις εργολαβίες κτιρίων...απο την ανάθεση εργολαβιών μέχρι και κατακύρωση διαγωνισμών, απο φωτογραφίες θέσεων μέχρι διορισμούς...Τόσο απλά. Γιατί στη ζωή όλα είναι δανεικά και κυρίως η 'φτώχεια' στη δύσκολη στιγμή....η γενναιοδωρία που γίνεται φιλοδώρημα. Η επιτυχία που γίνεται συνδιαλλαγή.

Αναρωτιέμαι αν το θέμα θα απασχολεί τα δελτία ειδήσεων και, κατά προέκταση, και τους πολίτες αυτής της χώρας και την μεθεπόμενη εβοδμάδα όταν ο κατάλογος θα κλείσει...φυσικά προσωρινά. Κάποιο άλλο θέμα θα αναδυθεί και θα προβληματίσει και πάλι χωρίς κανείς να μάθει τι απέγινε στο τέλος...ας μην απαριθμήσω πόσα ξεχάσαμε και σας κουράσω. Αλλωστε, όλοι λίγο-πολύ σε αυτή τη χώρα ζούμε...ακόμα κι αν οι πόλεις μας έχουν τόση απόσταση ποτέ άλλοτε δεν ήσαν τόσο κοντά...Απλά γιατί αυτά όλα 'είθισται' να συμβαίνουν με την ανοχή μας...