Το αντίπαλο δέος...

«Είναι όλο λάθος από τη αρχή μέχρι το τέλος»,

είπε η κάμπια αποφασιστικά, και έγινε σιγή για μερικά λεπτά.

Lewis Carroll

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων Κεφάλαιο 5: Συμβουλές από την Κάμπια

Το έλλειμμα δημοκρατίας είναι βαρειά κουβέντα....αλλά περισσότερο βαρύ είναι το φορτίο του ελλείμματος.

Το ζούμε καθημερινά στις μικρές κοινωνίες μας όπου η απουσία κριτικής σκέψης στο δημόσιο βίο απο τη μια και η διαρκής ενασχόληση με σχολιασμούς και ερμηνείες των ΜΜΕ απο την άλλη, έχει δημιουργήσει μια γενικευμένη ψευδο-συναίνεση για τους κυβερνώντες που άλλοτε το ερμηνεύουν ως συνενοχή (;), άλλοτε ως ανοχή (;) κι άλλοτε ως παραδοχή (;) του κοινού σε όλα όσα συμβαίνουν. Μερικές φορές μάλιστα ξεχνιούνται ακόμα περισσότερο και παρασύρονται... Κάπως έτσι έχουν βαφτίσει τον Καραμανλή..."Κεφάλαιο";!

Ε! Καλά, μη τρελλαθούμε τώρα ότι κι ο Καραμανλής είναι "Κεφάλαιο"....υπάρχουν και καλύτερες αφηγήσεις στην ιστορία αυτού του τόπου. Αρέσκονται, όμως, και πάλι οι σχολιαστές της τηλεόρασης να λένε μεγάλες κουβέντες. Κάπως έτσι περνάει η ώρα, κυρίως, του δελτίου ειδήσεων...το παραμύθι, η αγορά και η πώληση...αλλά και τα ανέκδοτα του τύπου: "ο Καραμανλής δεν αντιδρά ποτέ εν θερμώ"..."εγώ τον ξέρω καλύτερα απ' όλους"..."πήρε αντρίκια την ευθύνη" και άλλες τέτοιες φανφάρες εκδοτών που ανταγωνίζονται για τον μυστικό, αδιόρατο και απρόβλεπτο κόσμο του "γυμνού βασιλιά"...

Αλλά καθώς περνά η ώρα...έχουν περάσει ήδη κοντά στα 6 χρόνια και απ'οτι φαίνεται κανείς δεν κινείται αυθρόμητα προς μια άλλη κατεύθυνση. Αντίθετα ο ψηφοφόρος μοιάζει να σπρώχνεται σαν να μην έχει εναλλακτική τόσο που ένα μεγάλο ποσοστό δηλώνει οτι θα ψηφίσει λευκό ή θα απέχει. Τι φταίει γι΄αυτό;

Οι μη διακριτές διαφορές:

-Η ανακύκλωση των ίδιων προσώπων, η αποφυγή των πραγματικών προβλημάτων των πολιτών προς χάρη της πολιτικής καρριέρας, του πλουτισμού και της προσωπικής καταξίωσης κάποιων που προφανώς, ακόμα και στην αντιπολίτευση, κινούνται ως εν ενεργεία υπουργοί.

-Η καταπολέμηση της διαφθοράς των κυβερνώντων με τα ίδια όπλα: φωνές, κοκορομαχίες, επίδειξη δύναμης και εφυολογημάτων, πολυτελής καθημερινός βίος, ύφος 800 καρδιναλίων σε συζητήσεις, γνώσεις επι παντός επιστητού, συγγενείς και κουμπάροι, κληρονομικές έδρες κ.α. Ολα αυτά δεν πείθουν κανένα οτι τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Εάν οι διαφορές δεν καταγραφούν αισθητά και με πράξεις ορατές μέσα στη κοινωνία, αν δεν υπάρξει αντίπαλο δέος, τέτοιο που να προκαλέσει αυθόρμητα τη στροφή προς τα πράγματα, το σύστημα θα είναι για μια ακόμα φορά λάθος απο την αρχή. Κι αυτό θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο κι απο τη διακυβέρνηση της ΝΔ. Γιατί κάπως έτσι -καταργώντας την ελπίδα και υποθηκεύοντας την εμπιστοσύνη-μπορεί να οδηγηθούμε σε διαδοχικές εκλογικές δοκιμασίες και σε απο μηχανής σωτήρες της Πολιτικής....