Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Κάποιος που αρνείται...

Τον είχα γνωρίσει κάποτε απο κοντά. Κάποιος φίλος μου διηγήθηκε την ιστορία του, την ίδια ώρα που αυτός έδινε συνέντευξη σε διπλανό τραπέζι.
- Ο Βανούνου μου είπε. Πυρηνικός μηχανικός που συνελήφθη απο την Μοσάντ μεταξύ Λονδίνου και Ρώμης όταν μια πράκτοράς της τον παρέσυρε με μυθιστορηματικό τρόπο....Στη συνέχεια, τον απήγαγαν και τον μετέφεραν πίσω στο Ισραήλ. Δικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη και απο αυτά τα 11 ήταν στην απομόνωση. Νόμίζω οτι τώρα έχει γίνει χριστιανός. Αποφυλακίστηκε το 1994 και απαγορεύεται να μιλάει με δημοσιογράφους και μη Ισραηλινούς.
-Και τώρα τι κάνει εδώ, ρώτησα.
Ο Βανούνου καθόταν σ' ενα τραπέζι με κάποιον, προφανώς δημοσιογράφο, και μιλούσαν ήσυχα στο Jerusalem Hotel σαν να μη συνέβαινε τίποτα.
-Προφανώς δίνει συνέντευξη, είπε κι ο φίλος και γέλασε...

Εχουν περάσει 3-4 χρόνια απο τότε και σήμερα διαβάζω στα ΝΕΑ:
"Για πρώτη φορά στην ιστορία της Νορβηγικής Επιτροπής Νομπέλ, κάποιος διατύπωσε προληπτικά το αίτημα να μην εξεταστεί ενδεχόμενη υποψηφιότητά του για το Νομπέλ Ειρήνης"
Πρόκειται για τον Ισραηλινό πυρηνικό μηχανικό και αποδιοπομπαίο τράγο του εβραϊκού κράτους Μορντεχάι Βανούνου. Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Γκέιρ Λούντεσταντ, ο διευθυντής του Νορβηγικού Ινστιτούτου Νομπέλ και γραμματέας της Νορβηγικής Επιτροπής Νομπέλ, η οποία απονέμει το Νομπέλ Ειρήνης, αποκάλυψε ότι ο Βανούνου ζήτησε με επιστολή του προς την Επιτροπή να μην εξεταστεί ενδεχόμενη πρόταση να είναι υποψήφιος για το βραβείο. Ο Μορντεχάι Βανούνου «μας έγραψε επιστολές φέτος καθώς και πέρυσι, στις οποίες δήλωνε ρητά ότι δεν θέλει να είναι υποψήφιος για το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης. Ο λόγος που εξέθεσε ήταν ότι με το Νομπέλ Ειρήνης έχει τιμηθεί και ο Σιμόν Πέρες, για τον οποίο ισχυρίζεται ότι ήταν ο πατέρας της ισραηλινής ατομικής βόμβας και δεν θέλει να συνδεθεί με οποιονδήποτε τρόπο μαζί του».
Από το 1976 ώς το 1985, ο Βανούνου εργάστηκε ως τεχνικός στον ισραηλινό πυρηνικό σταθμό της Ντιμόνα, στην Ερημο Νεγκέβ. Το 1986, σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα «Τhe Sunday Τimes», αποκάλυψε για πρώτη φορά την παράνομη πυρηνική δραστηριότητα της χώρας του. Μια εβδομάδα πριν δημοσιευτεί η συνέντευξη, μια πράκτορας της Μοσάντ τον παρέσυρε από το Λονδίνο στη Ρώμη, απ΄ όπου τον απήγαγαν και τον μετέφεραν στο Ισραήλ. Δικάστηκε μυστικά για προδοσία και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε ποινή κάθειρξης 18 ετών. Εξ αυτών, τα ένδεκα χρόνια τα πέρασε στην απομόνωση. «Λέω στη Σαμπάκ (η Σιν Μπετ), λέω στη Μοσάντ, "δεν καταφέρατε να με σπάσετε, δεν καταφέρατε να με τρελάνετε". Είμαι υπερήφανος και ευτυχής που έκανα αυτό που έκανα», δήλωσε όταν αποφυλακίστηκε με αναστολή τον Απρίλιο του 2004.
Του απαγορεύτηκε να μιλάει με δημοσιογράφους και με οποιονδήποτε μη Ισραηλινό. Του επιβλήθηκαν περιορισμοί στις μετακινήσεις του μέσα στο Ισραήλ και του απαγορεύτηκαν τα ταξίδια στο εξωτερικό. Το 2007 διαπιστώθηκε παραβίαση της αναστολής του και πέρασε άλλους τρεις μήνες στη φυλακή. Το γεγονός ότι ασπάστηκε τον χριστιανισμό, καθώς και το ότι υποστηρίζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων δεν τον κάνουν συμπαθέστερο μεταξύ των συμπατριωτών του.
Ακριβώς επειδή ο Σιμόν Πέρες ήταν ο παρασκηνιακός αρχιτέκτονας της ανάπτυξης του πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ, γράφει στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Counterpunch» o ανεξάρτητος σχολιαστής Ράνι Αμίρι, ο Βανούνου δεν θέλει να τιμηθεί με το ίδιο βραβείο. Όμως ο Αμίρι υποστηρίζει πως η Επιτροπή του Νομπέλ πρέπει να του το απονείμει παρ΄ όλα αυτά, διότι έπρεπε να το είχε κάνει από πολύν καιρό για την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα και την άρνησή του να συμβιβαστεί.

Ας σημειώθεί οτι το Ισραήλ ουδέποτε έχει παραδεχθεί οτι έχει στην κατοχή του πυρηνικά όπλα. Αρνείται, μάλιστα, να υπογράψει τη συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και να δεχθεί έλεγχο του σταθμού Ντιμόνα που κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1960 στην έρημο Νεγκέβ με τη βοήθεια της Γαλλίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: