Ζηλεύω...

Το ακούω χρόνια. Οτι, δηλαδή, αυτοί που σχεδιάζουν με βάση τα όνειρά τους είναι ρομαντικοί. Ισως μάλιστα είναι και μειοψηφίες...στη Μυτιλήνη τους λένε αχμάκηδες...Ενας τέτοιος ήταν ο ζωγράφος Θεόφιλος, ας πούμε...

Αυτοί μάλιστα που είναι ακόμα πιο ρομαντικοί, κατά τα λεγόμενα των ρεαλιστών, είναι εκείνοι που σκέφτονται πέρα απο τον εαυτό τους, για τους άλλους….Σκεφτείτε να είχαμε βασιστεί σε αυτή την βεβαιότητα…Απλά δεν θα υπήρχε ο κόσμος σήμερα, τουλάχιστον στη βάση που ωφελεί το σύνολο όταν αυτό δεν κάνει καταχρήσεις…Γιατί εκεί είναι το πρόβλημα. Στη κατάχρηση....

Αυτή η μικρή εισαγωγή είναι αρκετή για να περιγράψω με τη βοήθεια της δημοσιογράφου Α. Μανδράκου και του άρθρου της από το περιοδικό Κ της Καθημερινής (20.7.2008)αλλά και μέσα από πηγές του Internet γιατί ο ρομαντισμός για το περιβάλλον είναι ρεαλιστικός, μιάς και δεν πάει άλλο στα θέματα του περιβάλλοντος!

Έως τα μέσα της δεκαετίας του '90 η συνοικία "Χάμαρμπι Σέσταντ" ήταν η πιο μολυσμένη περιοχή της Στοκχόλμης, περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη και αρκετά επικίνδυνη με τη δύση του ηλίου, λόγω υψηλής εγκληματικότητας. Πνιγμένη στα απόβλητα με μολυσμένα νερά την απέφευγαν άνθρωποι και ψάρια. Σήμερα η ιδιόκτητη κατοικία στο Χάμαρμπι είναι ένα ακριβό όνειρο ζωής μιάς και τιμές πώλησης των διαμερισμάτων αγγίζουν τα 8.000 €/.τμ.

Μου θυμίζει γιατί η Ύδρα είναι ένας από τους 5 καλύτερους προορισμούς στον κόσμο αλλά και γιατί η αξία γης είναι η υψηλότερη στην Ελλάδα. Θυμάστε ότι εκεί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα;

Το Χάμαρμπι έχει εντυπωσιακή βιτρίνα. Αψεγάδιαστη ρυμοτομία, ανοιχτούς ελεύθερους χώρους, καθαρές γραμμές κτιρίων…αλλά υπάρχει και ουσία: Κτίρια κατασκευασμένα με τρόπο και υλικά ώστε να αξιοποιούν στο έπακρο τον ήλιο και τον άνεμο, παραγωγή ενέργειας από την γεωθερμία, προηγμένης μορφής ανακύκλωση και καθαρισμός των υγρών αποβλήτων, θέρμανση ή και ψύχρανση των σπιτιών από την καύση των απορριμμάτων και, το εκπληκτικότερο όλων, ένα χιονοδρομικό κέντρο από σκουπίδια. Αυτοί οι Βόρειοι με βαρύ κλίμα και τον ελάχιστο ήλιο….Πώς γίνεται αυτό; Κι όμως! Και για να δείτε πόσο προσαρμόσιμοι είναι …οι Σουηδοί έφτιαξαν έναν λόφο με υπερσύγχρονη χιονοδρομική πίστα από το χώμα κατεργασμένων σκουπιδιών για να κάνουν σκι τον χειμώνα!

Στο Χάμαρμπι όπως και στην Γκάμλα Σταν, τη παλιά πόλη της Στοκχόλμης, λειτουργεί υπόγειο σύστημα μεταφοράς σκουπιδιών που τα στέλνει όλα κατευθείαν στην κεντρική εγκατάσταση για επεξεργασία. Οι πολίτες απλά χρησιμοποιώντας βιοαποικοδομήσιμες σακούλες απλά πετάνε τα σκουπίδια του στην κατάλληλη υποδοχή…. Δύσκολη δουλειά για τους Έλληνες και όχι μόνο…που, όταν κάτι γεμίζει κι εμποδίζει τους ίδιους, είναι εύκολο να πεταχτεί με την ίδια ευχέρεια πιο κει…ότι και να σημαίνει το πιο κει…

Στη συνέχεια τα σκουπίδια …ταξιδεύουν με ταχύτητα 40 χλμ./ώρα και ξεχωρίζουν σε οργανικά (από τα οποία παράγεται κομπόστ), ύστερα τα ανακυκλώσιμα υλικά (χρησιμοποιούνται σε παραγωγή ενέργειας) και τέλος οι εφημερίδες.

Ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις τη πόλη είναι να κάνεις ποδήλατο. Άλλωστε το αυτοκίνητος στοιχίζει σε διόδια, πέρα από τη βενζίνη… Ο κυκλοφοριακός φόρτος έχει περιοριστεί σε 20%, ξεπερνώντας το αρχικό στόχο του 15%.
Τον πήχη τον έβαλε ψηλά το Σουηδικό Κοινοβούλιο το 1999 εφαρμόζοντας στην ουσία και όχι στα λόγια αυτό που λέμε «περιβαλλοντική πολιτική».
«Σκοπεύουμε να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά μια κοινωνία στην οποία τα κυριότερα περιβαλλοντικά προβλήματα θα έχουν επιλυθεί» είπαν οι …ρομαντικοί Σουηδοί….και εγώ αναρωτιέμαι την ίδια ώρα που τα 'πακέτα με τα καψουροτράγουδα' διακινούνται απο το Υπουργείο Πολιτισμού

Μήπως τελικά οι πολλοί ζούν σε βάρος των λίγων;